Niet gedacht dat ik vanochtend uit mijn bed zou geraakt zijn. Gisterenavond is het 23u30 geworden (6u30 CET -ugh). De frequent travellers vertellen ons dat je voor elk uur tijdsverschil een dag moet rekenen. Net (niet) aangepast als ik weer moet vertrekken.
(Neveneffecten: hoofdpijn, aften –jawel. On top of that ben ik de paswoorden voor mijn e-mail accounts vergeten –wegens automatisch inloggen thuis.)
Gisteren, zondag. De dag op ’t gemak, maar vroeg begonnen. De volledige setup van de International Ballroom werd afgewerkt met behulp van een zeer goed (en zeer duur) local team.
Ze hadden een leuke oplossing voor afhandeling van de presentaties. Presentaties begeleiden is altijd schipperen tussen mensen die zelf hun presentatie willen doen, en anderen die liever next zeggen. Wat betekent: twee laptops, twee kopies van de presentaties, en switches tussen beide computers en de schermen. In plaats daarvan kregen de sprekers nu een paar flatscreen monitors op de vloer, en een remote control.
Geen echte remote control, want dan kon er weer vanalles misgaan, maar een doosje met twee knoppen: next en previous. Bij next ging er een groen lampje branden op de tafel waar de laptop stond, bij previous een rood. Het was dan aan de persoon achter de computer om resp. op pijltje naar beneden of naar boven te duwen. Eenvoudig, maar het geeft de onafhankelijken een gevoel van controle, en de anderen de mogelijk tot next, please.
Lunch was een BLT, uhmm over crunchy bacon gesproken (waar zijn mijn tanden gebleven), en een weinig water –ik zie me tijdens de presentaties (AGM en Board meetings) niet naar buiten lopen.
’s Avonds was er een welcoming party at the Shedd Aquarium. Het ganse gebouw was afgehuurd voor ons, hectoliters drank en kilo’s eten (dat best lekker was voor de verandering).
money, money money, it’s like honey, it’s a rich man’s world
Het Aqaurium was vergelijkbaar met dat in New Orleans, en Nausicaa in Frankrijk, alleen groter en recenter. Sea otters, stingrays, dolphins, sharks, beluga whales, prachtig. Ik heb een hoop foto’s genomen (niet genoeg), maar het zal moeten wachten tot ik terug thuis ben.
Achteraf nog met een taxi naar de Hancock Tower voor een cocktail.
De Chicago skyline is echt wel fenomenaal, en kan gemakkelijk doorgaan voor het archetype van de Amerikaanse postkaart. Zowel vanop de top van de Hancock Tower (96e verdieping), als vanop het terras van Shedd Aquarium.
En ondertussen is het echte werk begonnen. En is iedereen al doodmoe. Bring it on.