energie

Ik heb te veel energie. Ooit heb ik geprobeerd dat op te vangen met een abonnement in een fitnesscentrum, en hoewel dat een heilzaam effect had, heb ik mijn abonnement veel te snel moeten opzeggen wegens tijdgebrek. Het is overigens wonderbaarlijk hoe moeilijk het is zo’n abonnement stop te zetten, alsof het fitnesscentrum hoogst persoonlijk bezorgd is om uw conditie en gezondheid.

Ik heb te veel energie. Soms ben ik daardoor een wandelende tijdbom, tik-tak, tik-tak, tik-tak. Een tijdlang heeft men mij daar pilletjes voor gegeven, die voor mij niet alleen hetzelfde libidinale effect hadden als castratie op mijn kater, maar die er tevens op belust waren mij in een permanente staat van depressie onder te dompelen.

Ik heb te veel energie. Dat had mijn docente Engels, die pas was afgestudeerd en lesgaf aan de eerstejaarsstudenten TEW aan de UFSIA, ook opgemerkt. Op allerlei manieren trachtte ze mijn stamina op de proef te stellen, en niet zelden trok ze mij na de les op donderdagavond mee de Antwerpse nacht in, op een tocht die nooit te ver maar altijd in dezelfde cirkels rond mijn kot trok, om ten slotte daar te eindigen, maar waar ze haar lessen soms tot de volgende avond verder zette. Ik herinner me haar naam niet meer, maar ik weet nog dat ze heel vocaal was en dat we onze sessies hebben moeten beëindigen tijdens de blok omdat mijn kotgenoten klaagden dat ze zo niet konden studeren.

Ik heb te veel energie. Daardoor kon ik vroeger dagen na elkaar wakker blijven en een marathon uitlopen en boeken lezen en televisie kijken en eten maken en opruimen en planten water geven en uitgaan en drinken en feesten en ellenlange touwtjes crocheteren die ik daarna oprolde op grote bobijnen en samenvlocht en wegsmeet.

Ik heb te veel energie. En veel te weinig om handen.