Wie mij eens helemáál wil doen smelten, moet mij bloemen kopen. Tessa en Henri –ten zeerste met dat fenomeen bekend– hadden mij zaterdag een bos tulpen meegebracht naar de Vooruit, waar ik hen zat op te wachten voor de lunch.
Dat doet wel wat, zo’n bos bloemen op u zien afwandelen –in volle Vooruit bovendien. Een serieuze bos overigens, waarmee Henri zijn armen vol had. En waarvoor we achteraf thuis met moeite een vaas voor hebben gevonden waar ze allemaal samen in konden.
Krijgt u ook zo graag bloemen?
Hm ja, heerlijk toch, bloemen (krijgen). En dan vooral tulpen, uitmuntende keus!
tulpen, geeft zo’n super lentegevoel en met dat zalig weertje helemaal geslaagd!
mannen die van bloemen houden, hebben trouwens altijd een streepje voor bij vrouwen 😉
oh ja!
Ik ben ook helemaal weg van bloemen. En zeker tulpen want die gaan zo hun eigen weg als ze water krijgen.
Mannen, eigenlijk zijn we gemakkelijk in te palmen. Misschien moeten we wat voorzichtiger zijn op blogs met zo een openbaringen of we worden nog gemakkelijk manipuleerbaar. 🙂
Witte tulpen. Altijd. Of witte freezia’s
Absoluut. Zondag een paar bossen tulpen gekocht, en dan nog een beetje door de stad gedwaald. Lokt leuke reacties uit, merkte ik zo.