BNRF (v): tropisch

Mijn werkstek kan wedijveren met de frontstage in de Festivaltent op Het Festival. Eigenlijk ben ik best tevreden dat ik nergens geen thermometer ter beschikking heb, maar ik vermoed dat de temperatuur hier aan de computer zo’n 35 graden zal bedragen. De jaloesies zijn (en blijven de ganse dag) gesloten, de ramen aan de zuidkant blijven ’s ochtend geopened, en een ventilator tracht voornamelijk de computer voor verkoeling te zorgen. De frequentie van het aantal douches ligt gelijk aan het aantal keren dat ik thuiskom: ’s ochtends bij het opstaan, ’s middags als ik van Jong Jazz Talent terugkeer, en ’s avonds als ik van Het Festival terug thuiskom. Niet dat het helpt.

De frontstage kan je bij momenten best beschouwen als een sauna. In de tent zelf zitten de toeschouwers zichzelf met de blauwe ‘ping-pong palletjes’ van BNRF koelte toe te wuiven –op marketing vlak een zeer geslaagde operatie– maar wij hebben enkel onze lenzen, de reeds verhitte lijven van de collega’s in de nauwe pit, én de gezellige hitte van de belichting. Die artiesten moeten afzien!

Gisteren heb ik mijn eerste twee filmpjes (Fuji Superia 800) teruggehaald, en het resultaat was opnieuw behoorlijk te noemen. Vandaag krijg ik o.a. Madredeus in analoge versie terug, en ik ben benieuwd wat de film met het licht heeft aangevangen. Ik plaats binnenkort wel wat online, al moet het worden gezegd, dat de scans absoluut de print niet kunnen weergeven.

De publicaties blijven ook komen; in toevoeging tot de vorige reeks, werden mijn foto’s weer gebruikt voor:

Gisteren ben ik het nog tijdens het concert van Toots afgebold (het was toen net 00:00). Ik was te moe, en we zitten nog maar aan de helft. Geen fotobewerking vandaag, nieuwe foto’s komen er dus pas morgen bij.