been

Henri zou zeggen dat hij met het verkeerde been uit bed was gestapt deze ochtend, en er zich vervolgens veelvuldig voor excuseren. Ik ben ervan overtuigd dat ik wel degelijk met het juiste been uit bed ben gestapt, vanochtend om 5u30. Het is nu al een week dat ik wakker wordt om 5u30 (gisteren was een uitzondering, toen was het 5u40), terwijl ik er eigenlijk niet uit moet voor 6u15 –om een klein uur later mijn trein te halen.

En in die zin zit het allemaal: dat ik moe ben, en vooral dat ik vandaag weer niet met de motor naar de hoofdstad ben kunnen trekken (ocharme bang van een druppeltje water). Dat, en er zitten een dikke (jaja, flauwe woordspeling en al) twee kilo vlees of vet teveel aan mijn lijf sinds de feestdagen van de jaarwisseling, en die ik er maar niet lijk af te krijgen.

Anderzijds had ik vanochtend wél terug ‘mijn’ gazet in onze bus, terwijl ik in de veronderstelling verkeerde dat mijn abonnement was afgelopen, en was ze perfect getimed uitgelezen toen we uit Centraal naar Noord vertrokken.

Voorlopige ben ik er dus nog niet uit in welke richting de balans uitslaat (hier is ze weer die woordspeling).