slecht

Gisteren heb ik de slechtste crème brûlée ooit, gegeten.

De korte lunchpauze tijdens de trainingsessie had ons naar ‘de Marokkaan’ ergens in de buurt gebracht. De Italiaan waar we oorspronkelijk naar toe wilden trekken, was volzet. Proppensvol.

Bij de Marokkaan is het niet duur. Er is een buffet (warm of koud) voor 8 EUR, of je kon kiezen uit de menukaart, en dat kostte amper 16 EUR voor een Viande Mixte Grillée of 13 EUR voor een Tajine. Het gezelschap (een Hollander en een Zwitserse Waal) kozen voor het eerste, zelf ben ik nogal tuk op Tajine van kip en citroen.

Een grote vergissing: de kip was samen met de citroen en een dikke handvol olijven klaargemaakt in een Tajinepot gesmeten, en vervolgens overgoten met warmgemaakte olijfolie. Vreselijk. De kip was te hard gebakken en droog, en de olijfolie diende waarschijnlijk het vlees opnieuw vochtiger te maken. Bij de collega’s was het niet echt beter; ook hun vlees was volledig uitgedroogd (merguez, lam, brochette, kotelet, en nog wat).

Toch hebben we ons nog aan een dessert gewaagd. Al was het maar om de kleffe smaak weg te werken. De collega’s kozen voor Tiramisu Maison, wat een grootwarenhuis potje bleek, waarvan gelukkig wel het deksel was gehaald, en ik moest even wachten op mijn crème brûlée. Die kwam vijf minuten later, met een crème die aan de zijkanten van de aardewerken pot opborrelde, maar in het midden nog hard en diepgevroren was.