Laatste dag ziekenverlof. Hoewel het eigenlijk geheel mijn bedoeling was vandaag reeds het werk te hervatten, liet mijn lichaam me deze ochtend op niet te misverstane manier begrijpen dat ik beter nog maar even het comfort van mijn bed aanhield.
Ondertussen heb ik reeds mijn eerste tas koffie binnengeslokt (eerste in vier dagen), waardoor ik nu zelfs aanspreekbaar ben geworden.
Zo’n misselijkheidsziekte brengt precies een vorm van loutering met zich mee. Niet alleen op lichamelijk vlak, maar kijk, om mijzelf wat fitter te doen voelen, heb ik niet alleen het veel te warme weer vervloekt, maar heb ik tevens de paar planten die de slaapkamer en (vooral) het bureau rijk zijn, bijgesnoeid en gewaterd. Niet in het minst daartoe verheugd is de spathophylum, die mij reeds nu zijn blijdschap heeft getoond door de knop van een witte bloem te laten ontluiken. Ik was vergeten dat een cliché zo mooi kon zijn.
On that same subject, denk ik dat ik binnenkort maar eens wat sansevieria’s in huis ga halen.