Geen oog dicht gedaan vannacht. Niet alleen waren er de niet aflatende warmte en de nog minder aflatende muggen (die open spel hadden gekregen nadat de ramen wijd werden opengezet in de ijdele hoop op verkoeling), nee, vooral het gebrek aan zuurstof speelt ons parten.
Of liever Tessa, die dezer dagen met piepende longen van een astma-aanval mag genieten, die nog eens gepaard gaat met hevige koorts. Ze geraakt al twee dagen haar bed niet uit, de minste inspanning is haar teveel. Voeg daaraan toe de verschrikkelijke hitte in de kamer waar Henri slaapt, en ik heb plots twee redenen om mij zorgen te maken.
Mag ik nu naar huis alstublieft?
Vlug.
Astma sucks. Ik heb het alleen rond deze tijd als de rest van de hooikoorts-achtige allergieën ook welig tieren. Ach ja, ik heb tenminste nog een paar uur geslapen vannacht…