We blijven bij de genetica. Min of meer. Onlangs nog op uw TV-scherm, vandaag in de winkel: de gekloonde kat ( Eerste gekloonde kat onder de kerstboom –ik verwijs maar even naar HLN, dat blijft langer staan dan bij DS).
Destijds (in 2000) nog verworpen als vergezocht theoretisch gezwam, vandaag is een Texaanse vrouw 50.000 dollar armer en een kloon rijker. De gekloonde kat is –wat DNA betreft– identiek aan haar gestorven donor, maar –hoewel de vrouw overtuigd het tegenovergestelde beweert– zal het karakter niet identiek zijn (andere ervaringen, dus (mogelijk) een ander karakter).
Die kritiek is er intussen wel degelijk. “Het is moreel problematisch en enigszins laakbaar”, zegt David Magnus, codirecteur van het Centrum voor biomedische ethiek aan de Stanford-universiteit. “Voor vijftigduizend dollar had ze heel veel zwerfkatten kunnen opnemen.”
En daar houdt het natuurlijk niet bij op: re-pet (zoals in The 6th Day) kruipt steeds dichterbij:
Genetic Savings and Cloan heeft nu minstens vijf gekloonde katten voortgebracht. Little Nicky was de eerste kat die ‘op bestelling’ werd gekloond, er zijn er nog vijf in aantocht. Tegen het einde van volgend jaar hoopt het bedrijf er vijftig te hebben voortgebracht. In mei hoopt het bedrijf de eerste gekloonde hond te kunnen produceren, een nog veel lucratievere markt.
For fuck’s sake.