Wat lees ik in mijn RSS feed? Zoete spruiten binnen het jaar verkrijgbaar. Een late (of vroege) aprilgrap, hoopte ik nog even. Maar er stond in het artikel dat de spruiten nu reeds in Groot-Brittannië in de winkel liggen, en er werd een bedrijf –verantwoordelijk voor dit misdrijf tegen de menselijkheid— vermeld, dus er moest wel iets van op het internet te vinden zijn?!
Helaas, ja. Hoewel ik op de site van Syngenta niet meteen iets terug vind, schreef de Sunday Times dit weekend: Sprouts spread a little sweetness.
Omdat kinderen spruitjes te bitter vinden, en de groente zo stilletjes aan op de minst populaire plaats was verzeild geraakt in Groot-Brittannië, zette Syngenta (met 80% van de spruitmarkt in handen) zich aan het werk. “Wat als we die bitterheid er nu eens uithaalden?”, moet een of ander marketing-wonder hebben gedacht. En kijk, Groot-Brittannië beschikt vanaf heden over zoete spruiten.
En dan zijn ze nog niet een genetisch gemodificeerd in de strikte zin van het woord. No Sir, in bovenstebeste Mendeltraditie werd de bitterheid uit de spruiten weggekruist.
A company spokesman said success was confirmed by the children’s panels: “We offered them sprout soup, sprout soufflé and even sprout cake. They loved it.”
Maar ik niet. Ik wil mijn spruiten zoals spruiten smaken: licht bitter alstublieft. Gelukkig dat ze duidelijk de zoetheid als verkoopsargument op de verpakking zullen laten vermelden Ik hoop dat ze tenminste de decency zullen hebben ook nog échte spruiten aan te blijven bieden. Nog een reden om bio te blijven kopen.
…en als de kinderen