mediatisering

O wat zijn ze plots weer allemaal in hun gat gebeten, die media. En vermits we hier absoluut niet in veralgemeningen willen vervallen zullen we maar namen noemen. O wat is De Standaard in een hoekje gedreven, dat de krant zo wild om zich heen moet slaan. Om het met Shakespeare te zeggen: The lady doth protest too much, methinks.

Peter Vandermeersch (hoofdredacteur De Standaard) geeft het trouwens toe: Als de eerste minister zegt dat het bij “de media niet langer om informatie maar om confrontatie gaat”, is hij even ongenuanceerd als de “televisiemakers en krantenboeren” die hij aanvalt. Een diepzinnig en intelligent mens als meneer vandermeersch heeft hoogst waarschijnlijk zijn woorden zorgvuldig afgewogen, zodat we er kunnen van uitgaan dat zijn bevestiging er wel degelijk staat. Tenzij, en ik zou het niet onmogelijk achten, hij zich niet tot de krantenboeren rekent, hoofdredacteur van een intellectuele en hoogstaande kwaliteitskrant als hij is. Een zelfde kwaliteitkrant die steeds genuanceerde krantenkoppen aanbiedt, zoals De premier waarschuwt voor karikaturen, maar vervalt zelf in simplismen (tiens dat was de kop voor hun stukje) of Drie Gentse ziekenhuizen weigeren nog elke illegaal te behandelen of de zever over Frank Beke en de kwijtgescholden overtredingen.

Ik maak mij zorgen over een democratie waarin een regeringsleider het lastig heeft met een kritische pers. schrijft Vandermeersch nog. Waarschijnlijk wil hij liever zelf kritiek geven, dan hij er krijgt. Verantwoordelijkheid doorschuiven, daar zijn ze wel goed in, die media.

Het valt overigens erg op, in dat stukje, dat het voornamelijk de mediamensen zijn die wild steigeren bij de woorden van de premier. En hoe hard ze wel proberen de ‘mislukkingen’ van de VLD extra dik in de verf te zetten, om zichzelf er toch maar zo goed mogelijk uit te laten komen. Maar confronterend zijn ze niet hoor.

En het wordt allemaal verdraaid alsof de premier er niet tegen kan dat er kritiek wordt gegeven op de politici. Ineens is de mediatisering van de politiek een probleem. aldus Derk Jan Eppink. Wie? [01 02]

Derk-Jan Eppink was jarenlang redacteur binnenlandse politiek bij NRC Handelsblad. Hij ruilde die baan in voor een vergelijkbare baan bij de Vlaamse krant De Standaard.

Goh, en Tom Naegels schrijft ook al voor DS, en Professor Hendrik Vos ook, en Carl Devos ook al en dan ben ik maar gestopt met opzoeken, voor zou blijken dat plots al die tegenstemmen wel eens rechtstreeks aan DS zouden kunnen verbonden worden. Wiens brood men eet, diens woord men spreekt –of hoe ging dat alweer?

Gelukkig is Luc Huyse (met emeritaat) nog in staat om wat te relativeren:

Heeft Verhofstadt gelijk? Ja, als ik deze vooraanstaande journalisten mag geloven.
Yves Desmet (politiek commentator De Morgen): “Op dag één laait de steekvlam van de mediaverontwaardiging verschroeiend hoog op, op dag twee beseft men dat er weinig of niets aan de hand is, op dag drie vraagt men zich af waarom het eigenlijk ooit in de media is geraakt en of de affaire wel de moeite waard was.” (De Morgen 16 oktober 2003).
Jos Bouveroux (hoofdredacteur van het Radio 1-nieuws): “Het klopt dat de media een verwrongen mens- en maatschappijbeeld ophangen en daarmee verantwoordelijk zijn voor de opgang van de populistische partijen.” ( De Morgen, 29 juni)
Peter Vandermeersch (hoofdredacteur De Standaard ): “Omdat we vrezen dat het publiek zal wegzappen, laten we politici (maar ook bedrijfsleiders, professoren, geestelijken, sociologen) maar twaalf seconden spreken. Dus verplichten we hen om te simplificeren, vragen we hen nuances weg te laten, hengelen we gretig naar het lekkere citaat. Om dan op onze beurt in onze analyses over hun gedrag vast te stellen dat ze in slogans spreken en de werkelijkheid te weinig genuanceerd voor stellen. Het is een gevaarlijke vicieuze cirkel.”(DS 27 juli)

Van Huyse onthouden we ook volgende boutade: […] toen in de jaren ‘70 bleek dat ik helemaal niet CVP-gezind was, werd mijn werk plots niet meer besproken in De Standaard. Nu kan ik daar wel om lachen, want Vlaanderen is op dat vlak onherkenbaar veranderd.

En volledig eens ben ik het natuurlijk met Stefan Hertmans:

Ik ben er absoluut van overtuigd dat de media meer dan eens aan polariserende stemmingmakerij doen, onze kwaliteitskranten vormen daarop geen uitzondering: al onze media verlagen zich tot concurrentiestrijd met anderen en doen aan oppositionele stemmingmakerij, in plaats van aan inhoudelijke verdieping en kritische informatie te werken. Het zou dus misplaatst zijn nu een beetje zuinigjes de preutse Dienstmaagd van de Waarheid uit te hangen of zich geviseerd te voelen. Incasseren en ter harte nemen lijkt me de boodschap.

’t Is goed in eigen hart te kijken (nog even voor het slapengaan), om er nog maar eens een citaat bij te halen. Misschien toch beter ergens wat objectievere of neutralere tegenstemmen gaan opvissen, meneer Vandermeersch? Er is al genoeg inteelt in Vlaanderen.