Ze is er heletegans ik weet niet hoe content mee, met haar instrument en bijhorende lessen. Vooral het strijken geeft haar een heel groot zen gevoel, beweert ze zelf. Eindelijk kan ze haar hoofd eens uit haar werk onttrekken –al is het maar voor even. (Ondertussen zit ze opnieuw brieven te dicteren. Niet echt zen, dat.)
Ik zeg dat tegen de mijne ook, dat strijken haar een beetje meer zen zou doen voelen. Maar gelooft ze mij? Tarara!
Echt zen is met je buik tegen die klankkast staan en dan een diepe diepe bas aanslaan… het was voor mij een reden jaren geleden basles te volgen. Het beste aan Polly 🙂