Categorie: film

Van de drie films op mijn lijstje, heb ik er de slechtste uit gekozen. Niet dat ik dit op voorhand wist, want dan had ik mijn keuze natuurlijk kunnen bijsturen. Een ticketje voor de cinema is zo al duur genoeg dankuwel (zelfs als is het dan een gratis voucher).

Mijn opties waren deze keer

• Secret Window
• Taking Lives
• The Butterfly Effect

Gothika had ik al gezien, Van Helsing leek mij te belabberd, van Kill Bill heb ik het eerste deel nog niet gezien en The Passion of the Christ, tsja, neen dank u.

Bovendien begon de film pas om 20u30, en zat ik al stipt om 19u30 (als eerste) in de zaal. Een verbijsterde zaalhostess kwam om de vijf minuten kijken of ik mij wel naar behoren wist te gedragen. En of ik wel wist dat de film pas om 20u30 begon. Binnen een uur. Niet getreurd, dat gaf mij meer tijd voor Cryptonomicon (voorbereid als ik was).

Nogmaals ‘bovendien’, was ik tot vijf minuten na het begin van de film ervan overtuigd dat ik eigenlijk naar een andere film ging kijken. Heel even dacht ik dat de zaal in collectieve vlaag van verontwaardiging ging rechtveren om de juiste film op te eisen. En wel zonder uitstel. Maar ik stond alleen.

Niet The Butterfly Effect dus, maar Secret Window. Met Johnny Depp en Maria Bello van E.R. en Coyote Ugly –OK, niet echt een referentie, maar op zulke momenten klampt een mens zich aan alles vast. Mét muziek van Philip Glass. Helaas naar een verhaal van Stephen King.

De laatste keer dat ik genoten heb van een film (gebaseerd op een boek van King) was met The Shining. De eerste keer was met Carrie. Die films dateren van resp 1980 en 1976. Sindsdien ging het alleen maar bergaf. (Tenminste met mijn appreciatie voor zijn films. Met King zelf ging het steeds maar beter. Financieel dan.)

In vier woorden: bespaar u de moeite. Een flinterdun verhaal, zo voorspelbaar als wat. Ik kan er echt niks over vertellen zonder een paar spoilers ertussen te gooien, en als u nu per se uw geld aan deze film wilt vergooien, dan wil ik het weinige plezier dat u eraan zal beleven, niet vergallen.

Maar u weze gewaarschuwd.

Eergisteren nog eens een filmpje meegepikt –zoals de Nederlanders dat zeggen. Het was weer een tijdje geleden (ongeveer een jaar, een denk ik). Tessa zit in Barcelona voor een congres, Henri is bij zijn grootouders, en ik had alleen mijn katten. (Tot vanavond, want dan komt alles en iedereen terug thuis.)

We hadden een tijdje geleden een aantal bioscoopcheques voor de Kinepolis Groep gekregen, en ik kon er maar beter gebruik van maken voor ze verstreken. Maar er speelt bijzonder weinig interessants in de Decascoop. Of toch om 20u00 op maandag.

21 Grams speelde enkel om 22u45, en bovendien wil Tessa die ook zien, tot Monster voelde ik mij niet meteen aangesproken, evenmin tot Once Upon a Time in Mexico (zelfs al is het met Johnny Depp), Runaway Jury komt binnen de kortste keren toch op tv, en The Last Samurai speelde pas om 22u30.

Gothika (official site) dan maar. Licht verteerbaar, suspens, en vooral weinig volk in de zaal.

Gothika werd geregiseerd door Mathieu Kassovitz, die we nog kennen (zoals Troy McClure) als acteur van o.a. Le Fabuleux destin d’Amélie Poulain en als regisseur van o.a. de schitterende verfilming van Les Riviéres pourpres (aka The Crimson Rivers), naar het boek van Jean-Christophe Grangé (ik ben ondertussen Le vol des cigognes aan ’t lezen –nog 80 bladzijden).

Als thriller is Gothika lang niet slecht. Als verhaal is het veelbelovend, maar slordig uitgewerkt. Geholpen door beeld en geluid zal de film je echter op het puntje van de stoel houden, voor een groot aantal van de bioscoopgangers zelfs met de handen voor de ogen. Wreed verschietachtig, niet echt aangeraden als ge daarna alleen naar een groot leeg en donker huis moet terugkomen. Hmm.

Binnenkort gaan we overigens met z’n alleen eens naar de cinema, want ik heb Henri min of meer beloofd dat we naar Finding Nemo gingen kijken. Wat meteen aantoont hoe ‘mee’ ik ben met de huidige programmatie, want het ding speelt al lang niet meer in de zalen. Meer nog, ik zag gisterenavond de reclamespot op tv: Vanaf woensdag overal te koop op video en dvd.
Euh ja. ’t Zal dus Brother Bear worden (of Scooby Doo 2).