Categorie: algemeen

Het verhaal achter de foto (foto hoofding 7 januari 2004 – …). Op 6 en 7 september waren er tal van manifestaties in en rond het Museum voor Schone Kunsten, Gent naar aanleiding van de sluiting voor renovaties (dak, vloer, en fries aan de buitengevel). Eén van de manifestaties was een performance van (de mij verder onbekende) Ann Cannoot: I’m not a Person, I’m a thing.

Toen wij in de zaal kwamen, stond de juffrouw reeds meer dan een uur in de hierboven gefotografeerde positie. Blijkbaar kwamen we juist op tijd, want ik kon nog net een paar foto’s nemen, toen de performance erop zat voor die dag.

Henri had gefascineerd toegekeken hoe de juffrouw eerst op handen en voeten op het podium had gestaan, hoe daarna twee mannen (!) het glazen blad van haar rug namen, en hoe ze daarna, volledig verstijfd, in een kamerjas (letterlijk) van het toneel verdween. Ze was nog niet goed weg, of hij wou de performance nabootsen.

Hij hield het zowaar een halve minuut uit, weliswaar zonder tafelblad:

As in: vrij naar –.
Ik heb de titel van onderstaande stukje gewijzigd (voorheen: “tegen het lijf”). Die jongen sprak echt zó (weak pun intended), maar ik heb het me pas gerealiseerd toen ik het daarnet herlas.

Zaterdag een verre kennis tegen het lijf gelopen. In een overdrukke Veldstraat stak hij van wal:

“En, werkt ge nog altijd bij Griffo en Imschoot en zo?”
-Neenee, ik ben eerst een tijdje zelfstandig geweest, en…
“Oei, oei, oei, dat zou niets voor mij zijn. Al die stress en zo.”
-Dat viel eigenlijk mee, maar ge hebt maar weinig tijd over voor uw gezin. Maar nu ben ik terug bediende.

“Dat zou ik niet zien zitten.” (Hij is leraar, zij is onderwijzeres.) “En waar werkt ge ergens?”
-Aan de oostkant van Brussel, …
“Oei, dat is wel ver jong. Niks voor mij, ganse tijd in de file zitten.”
-Dat valt eigenlijk best mee. Ik vertrek rond 6 uur…
“Zo vroeg? Dat zou ik niet zien zitten. Allez, ik wil maar zeggen, ik weet niet hoeveel tijd gij nodg hebt, maar dat is dan opstaan om vijf uur of zo, en dat is mij toch te vroeg.”
-Tsja, ik ben om 7 uur op het werk, en om 16 uur ben ik er weer weg.
“Ja jong, ik ook zo ongeveer. Maar Brussel, dat is toch ver ze. Niks voor mij. En al die files.”
-Goh, niet echt op die tijdstippen, en vanaf het weer wat beter is ga ik bovendien met de motor…
“Oei, dat zou mijn madam niet zien zitten. Zo gevaarlijk. En wat doet ge daar eigenlijk?”
-Ik ben webmaster, voor een vijftal websites, en…
“Webmaster? En alleen dat? Tsja, mijn school heeft ook een website, maar ja, ik moet dat na mijn uren doen, en het resultaat mag er ook zijn, moet ik zeggen. Sommige bedrijven hebben toch echt geld te veel.”
-Euh dat zal wel zeker, en ik moet er soms wel voor op reis gaan en…
“Toch niet te ver, hé, want zo weg zonder uw vrouw of zo, dat zou ik niet zien zitten.”
-Wel, dat valt mee. Eén of twee keer per jaar voor een paar dagen naar ’t buitenland, en dan soms een dagske hier of daar.
“Oei, oei, oei. Dat zou niets voor mij zijn. Allez, ‘k ben weg, want mijn madam staat af te rekenen in den Inno. Ge kent dat hé; ik blijf daar liever buiten.”

Ook rap eens meegedaan. Volgens Keirsey ben ik dan een Crafter Artisan (ISTP: Introverted / Sensing / Thinking / Perceiving).

(Al is het eerder ook reeds bij bvb ISTJ en INTP uitgekomen –cfr the sixteen types.)

Altijd grappig. Ik ken mensen die zweren bij deze test.

(Vanochtend om 5u15 eruit, net toen ik gewoon was geworden aan 7u30-8u.) 1.500 e-mails, waarvan 1.000 spam en 453 mailing list, server notifications en nieuwjaarswensen. Blijft 47 ‘echte’ e-mails. Tsjonge.

Gelukkig lag het verwachte amazon (UK) pakketje op mij te wachten, en mag ik straks mijn MM Flash kennis heropfrissen.

(Als bonus zie ik net dat de CD zowel de Win als de Mac versie bevat. Hmm. Hmm. Niet dat ik daar misbruik van zou durven maken natuurlijk.)

Jaja, lid- en andere niet direct veelbetekenende woorden. Hoe sorteer je titels van boeken, cds, etc. Ik heb er eventjes bij stilgestaan, maar voorlopig heb ik het maar zo gelaten.

Een SQL oplossing behoort inderdaad tot de mogelijkheden, of anders het lidwoord achteraan, gescheiden van de rest van de titel door een komma. Zoals in Cell, The, zoals ook IMDB dat doet.

Alleen ontstaan er dan dingen zoals: Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring, The; en heet het album van Jimmy Smith echt wel The Cat, en niet Cat of Cat, The (ik ga dan ook op zoek naar The Cat en niet naar een van de varianten).

De titels opsplitsen kan je inderdaad, en ik heb dat gedaan voor de titels in de discography op de Michael Nyman site. (Het zit dan wel zo in de database, hoewel ik daar voor de rest eigenlijk geen gebruik van maak, dacht ik.)

Sorteren op het eerste betekeningsvolle woord is het Nederlandse systeem, en ik weet niet of ik ze daarin wel wil volgen. Voor (eigen)namen doen ze net hetzelde: Vondel, Joost van den ipv van den Vondel, Joost. Vandaar dat die mens ook beter gekend is als Vondel; idem voor Beethoven, die bij mijn (fysieke) CDs ook onder “B” staat, maar eigenlijk Ludwig van Beethoven heet, en in de mediatheek onder de “V” terug te vinden is. Idem voor The Beatles.

Misschien moet ik gewoon een alias aanmaken in de database voor die gevallen…

Michel heeft het nieuwe jaar ingezet met een nieuwe look. Ziet er patent uit.

En ondertussen is hij ook druk bezig met de nieuwe
boeken database.

Ach, goede voornemens. Ondertussen zit in mijn mediatèque nog maar een fractie van mijn CDs en boeken, en iets meer dan de helft van mijn DVDs. (Alle nieuwe zaken steek ik er onmiddellijk in, maar de oudere dingen, tsja…)

Ik kijk uit naar de vorderingen…

…op kosten van Telenet. Omdat ik er al een van de eersten bij was (benieuwd hoeveel er een fles hebben gekregen). ’t Is dus duidelijk te merken dat ze dit jaar winst hebben gemaakt.

(Mij niet gelaten, vanmiddag was het choucroute (van bij Swaenepoel) doorgespoeld met de fles van Telenet. Heerlijk –vooral die choucroute dan: met een jambonneau, drie worstjes en twee schelletjes parisiènne-worst. De betere winterkost.)

31 december, en ik zou geen laatste entry voor 2003 on-line plaatsen? Henri is opgebleven tot 22u51. Het laatste ever. Maar toen we hem in bed gingen stoppen (eerst Tessa, dan ik), heeft hij aan beiden hetzelfde verhaal verteld.

“Nu ben je toch wel echt lang opgebleven hé jongen?”
-Ja papa, en nu ben ik heel moe, want anders lig ik al heel lang te slapen.

“Ja, jongen, maar vandaag is een speciaal dagje. Morgen is het een nieuw jaar…”
-Maar ik ben alleen maar wakker omdat ik zolang heb moeten eten…

En ik heb niks gedaan behalve opgewarmd. Allez behalve de hoofmaaltijd dan: wilde parelhoen (uit de Périgord): succulent. We hadden voor een laid-back nieuwjaarsavond gekozen, hoewel we lang getwijfeld hadden om naar de B&B te gaan. Een goede keuze, achteraf, want Tessa is ziek (Henri’s ziekte overgenomen ?).

Edoch, no problemo, señor, we’re having loads of fun. Hopelijk was 2003 voor u goed, en wordt 2004 nog beter.

“Ik heb het wel gezien hoor, Henri”
-Maar papa, dat kan niet, want je staat met uw rug naar mij.

“Héwel, ik heb ogen op mijn gat, dat weet ge toch.”
-Jamaar papa, je hebt toch een onderbroek en een broek aan, en daar kan je toch niet door zien?!

En wat kan je nu tegen zo’n logica inbrengen?