Wat moet een mens doen als het beeld wegvalt en er alleen maar geluid overblijft? Daarop had ik verwacht het antwoord te kunnen vinden –of op zijn minst gesuggereerd te krijgen– tijdens de voorstelling Cinéma Invisible, vorige donderdag in de domzaal van Vooruit.
Een fantastisch concept, zo vond ik het project van Heleen Van Haegenborgh. Men neemt een pak oude cassettebandjes, en gebruikt de inhoud daarvan als vertrekpunt voor een muzikale improvisatie daarop. De rode draad leek echter zoek, en de inhoud leek even incidenteel als de muziek die erbij werd gemaakt. Het eerste nummer (met krijsende zeemeeuwen en dito cimbalen) klonk erg veelbelovend, en het project stond bol van het potentieel. Helaas bleven we net iets te veel op onze honger zitten.
Lees het verlag bij Het Project: Cinéma Invisible: wat als het beeld plots wegvalt?