Dank zijn J. heb ik terug een platenspeler in huis. Met als gevolg dat al mijn jeugdsentiment de komende dagen weer wordt bovengehaald, van Abba tot Zappa, met daartussen zowat alles van The Beatles, en Paul McCartney (met of zonder Wings). Bijna alles ook van Duran Duran, en het jonge Ierse groepje U2. En ook nog ABC, een nog maagdelijke Madonna, OMD, Prince met o.a. Purple Rain, the extended version (en zijn harem, Apollonia 6), Joe Jackson, Lloyd Cole and the Commotions, The Cars, Yello, The Alan Parsons Project, tot Bruce Willis die Under the Boardwalk zingt. En Kim Wilde. En (Introducing the Hardline According to) Terence Trent D’Arby! Maar ook France Gall, Jean-Jacques Goldman, Indochine, en Serge Gainsbourg. De soundtrack van Footloose, The Mission (Ennio Morricone), 37°2 Le Matin (Gabriel Yared) en erm… Bilitis (Francis Lai). Och, en ik zou Vangelis nog vergeten. En Jean-Michel Jarre.
En één plaat van Sidney Bechet, die de eer heeft als eerste te liggen kraken op de nieuwe oude aanwinst.
“Da’s zo van die muziek… die ge niet kunt weerstaan hé”, zucht Henri, terwijl hij pirouetteert door mijn bureau.
(Tot hij de soundtrack van The Return of the Jedi ontdekte, en toen was het hek helemaal van de dam.)
Tiens, raar… Ik had zo het gevoel dat gij iemand waart die een platenspeler in huis had. Waarschijnlijk omdat ge ook met analoge fotografie bezig zijt…
Anderzijds is het schitterend om met vinyl om te gaan, niet ? Ik ga de mijnen ook eens moeten modifieëren zodat hij in onze nieuwe kast kan ; staat al 2 maanden op non-actief.
Man man, al die nummers, dat klinkt ongelofelijk bekend!
Ik heb zo de indruk dat wij zo ongeveer van hetzelfde jaar moeten zijn…
Oh boy… die lijst… d
Oh boy… die lijst… die lijst is echt een trip back into memory lane!
En dan nog LP’s van Jarre!!