Mijn postje voor vandaag staat eigenlijk aldaar. Ik had nog een schone foto, maar die staat thuis op de server natuurlijk. Hij had altijd schitterende verhalen klaar, waar ik –zoals steeds– maar de helft van verstond (dat Zeels dialect ook altijd). Er was iets met guetten, een soort leren overbotten, waarvan ik gedurende het ganse verhaal van overtuigd was dat het dialect voor ‘geit’ was. Tessa kwam niet meer bij van het lachen toen ik haar dat achteraf vertelde. Hij blijft mij bij als een vrolijke, immer lachende man.