In het boekje van de stad stond dat er op 20, 21, 22, 23 mei een activiteit gepland was in het Gravenstaan: Van knaap tot ridder (in de serie Middeleeuwse kampementen). Helaas ging het om een misdruk, en vindt de activiteit pas plaats vanaf vandaag.
En daar sta je dan, met een zoontje dat zijn –door zijn grootmoeder gemaakte– ridderkostuum meegebracht had. We hadden er hem amper van kunnen overtuigen het ter plekke aan te trekken, en er niet mee van de Albertlaan tot het Veerleplein te stappen. De would be middeleeuwers waren ijverig bezig de tenten en staketsels op te trekken, waarbij we ons verwonderd afvroegen of dit nu echt wel al van 9 uur deze ochtend bezig was (het was ondertussen rond 14u).
Een vriendelijke medewerkster bracht ons op de hoogte van de fout. Maar dat we lang niet de enigen waren die erop afkomen waren, bood ze ons bij wijze van troost aan. En dat we morgen meer zouden moeten betalen omwille van de activiteiten. (Was het ook niet gratis, als inwoner van Gent?)
Op de terugweg zijn we even vastgelopen in de Stadsloop Gent, een jaarlijkse inner city wedloop. Een ludiek evenement, waarbij eerst de passanten door een aantal politiewagens van hun sokken worden gereden, en in de tweede ronde (2 ronden van vijf kilometer) waren ook de tragere lopers –die gedubbeld werden– hetzelde lot beschoren. Hartverscheurende taferelen. Helemaal sportief werd het, toen bij het doubleren een van de ‘snellere’ lopers in het voorbijsteken vloekend zijn tragere collega’s van zich afduwde. “Uit mijne weg. Godverdomme.” (Persoon staat *niet* op de foto.)
Of volgens de juffrouw die op de Graslei aan het water zat: “Ze zijn allemaal stekezot.”