dak IV

Your wish is our command. Zo leek het toch toen ik gisterenavond thuiskwam. De werkmannen waren er nog (ik kom thuis rond 17u), dus ik ging even naar de zolder om de stand van zaken te bekijken.

“En hebt ge de kinderkamer hieronder al gezien?”

Eh? De dakkapel was gewoon al weg. Op een afstand van het raam (ongeveer een derde van de kamer) was een blauwe doorzichtige plastic gebruikt om de rest van de kamer af te sluiten. Daarachter was een groot gat –dat ze hopelijk vandaag gaan dichten (vergeten te vragen).

Vandaag gaat ook de lichstraat weg. Of wat ervan overbleef. Ons huis staat rechtover het hoofdkwartier van de vroegere CVP, en in de tijd van de CCC hadden ze daar een bommetje tot ontploffing gebracht (bij de CVP, niet in ons huis). Dat bommetje heeft indertijd menige ruit doen sneuvelen, waaronder de glazen lichtstraat in de nok van ons dak (allemaal gebeurd voor wij het huis gekocht hadden). Het glas werd niet vervangen, maar er werd van die doorschijnende golfplaat op aangebracht (genre half-overdekte binnenkoer). Die golfplaat gaat er nu uit, en er komt opnieuw een –onderhoudsvrije– glaspartij in.

Ik heb een aantal foto’s, maar ik ben ze natuurlijk thuis vergeten (ik moet er echt eens werk van maken).

Ondertussen worden ook de schouwen (maar liefst vijf !) afgebroken, en heropgemetst. En dan resten er nog twee dilemma’s: hoeveel raamoppervlak op zolder, en wat doen we met de binnengoot (heeft ongetwijfeld een schone technische naam). Spannend allemaal.