Lang geleden dat ik nog eens over mijn culinaire avonturen/uitspattingen heb gepost. De week van de smaak kondigt zich evenwel aan, én het wordt kouder dus is een mens ook geneigd meer tijd bij het warme fornuis te spenderen. Of zoiets, want wij hebben niet een fornuis maar een vitrokeramische kookplaat en een combi-oven. Voldoende om flankreem te maken. (En nee, dat is inderdaad geen ABN.)
Het recept. Ik ben al langer fan van de excellente kookboeken van Sam & Sam Clark Moro en Casa Moro. Jawel, dat zijn twee verschillende boeken, die u wat mij betreft allebei blind mag kopen om er vervolgens de heerlijke gerechten uit klaar te maken.
We maakten aldus ook geen gewone flan, maar flan de naranja, wat zich uitzonderlijk vlot laat vertalen naar sinaasappelflan. Ik had nog nooit flan gemaakt (ook geen crème brûlée, nee).
Benodigdheden: 6 grote (biologische) eieren; 60g fijne kristalsuiker; 300ml vers geperst sinaasappelsap. Eieren krijg ik op overschot van mijn schoonvader (hij houdt kippen); kristalsuiker had ik niet, maar wel koffiesuikerzakjes (ik heb er twaalf gebruikt); en versgeperst sinaasappelsap drinken wij hier elke ochtend, dus ook dat was geen probleem.
Verwarm de oven voor op 120°C.
Klop de eierdooiers (het wit ging weg, u kan er desgewenst schuimpkens van maken) stevig op met de suiker, en schenk er al kloppend het sinaasappelsap bij. Verdeel over vier recipiënten (pirex drinkglazen in mijn geval), en zet die in een koud waterbad. Zorg dat het water ongeveer even hoog staat als het mengsel.
Zet dat anderhalf uur in de oven, en daarna in de koelkast. Klaar.
300ml sinaasappelsap vond ik eigenlijk net iets te veel. De volgende keer probeer ik het met 250 of zelf 200ml. Niet dat de flan niet stevig was, maar het had best steviger mogen zijn. Veel hangt ook af van de grootte van de eieren waarschijnlijk.
In elk geval: smakelijk!
Deze post verscheen bij mij niet in de feedreader, weird.
Never mind, de feedreader heeft mijn voorbarige commentaar intussen ingehaald. Zucht.
Het ziet er lekker uit, trouwens! (Excuses voor de hoeveelheid comments van mijnentwege.)
Eerste foto is precies gelijk een still uit een sf-film. Ik verwacht ieder moment groene blubbers die uit hun graftombe gaan uitkomen! Weird.
Met de eiwitten kan je natuurlijk ook perfect een simpele chocomousse maken. Meest simpele versie: zwarte chocolade smelten en opwerken met stevig geklopt eiwit. Indien gewenst beetje vanillesuiker toevoegen en klaar. Weinig ingrediënten, weinig werk, luchtig en superlekker als je het mij vraagt.
Gij doet daar geen eigeel bij dan, bij chocomousse? Hm, moet ik eens proberen, is in elk geval een waardiger en meer gesmaakt ‘einde’ voor de eiwitten dan de pompbak 🙂
nee geen eigeel (meer) bij de chocomousse. Bij toeval eens geprobeerd toen ik ook enkel dooiers nodig had voor een ander recept en met de eiwitten overbleef. Vanaf dan eigenlijk altijd zo klaargemaakt. Tijdje geleden nog eens een ander recept uitgeprobeerd waar ook wat room bij moest en tot de vaststelling gekomen (opnieuw) dat mijn supersimpele versie de lekkerste blijft.
Ik maak met de eiwitten lekkere schuimpjes uit de oven.
6 eiwitten
225 gram kristalsuiker
75 gram basterdsuiker
3 zakjes vanillesuiker.
Kloppen maar en 2.5/3 uur op 125 graden in de oven. Mmmmmm heerlijk doet een beetje aan sinterklaas/kerst denken!
Succes! En de flan vind ik zelf niet lekker. Heb hem nu 2 keer gemaakt maar hij blijft te vloeibaar. Misschien moet er nog room bij zodat de flan zelf wat opstijft. Heb hem in door een professionele kok laten bekijken en zijn er beiden uit dat dit niet ons ideale dessert is!
Succes!