Vandaag heb ik de Humo gekocht. Het zal van (voor) mijn studententijd geleden zijn dat ik dat weekblad nog eens heb meegebracht, en de enige reden waarom ik het heb gekocht was voor het boek+film aanbod. Het film aanbod dan toch, want het boek stond helaas reeds in mijn collectie.
Wat een slaapverwekkende film, Ex Drummer. De fotografie is interessant te noemen –Koen Mortier heeft duidelijk The Rules of Attraction gezien– en de muziek ook, maar het verhaal trekt op geen kloten. Daar zit Mortier voor iets tussen, maar de bron is Brusselmans natuurlijk. Saai, saai, saai.
Oh, en Brusselmans past eigenlijk perfect bij de Humo: beide leveren al gans hun leven voortdurend dezelfde zever af. De eerste keer is dat grappig, maar na de zoveelste publicatie is het amper nog een dunne gimmick, en Busselmans is al lang verwaterd tot een one trick pony.
De film heb ik ondertussen bekeken, goed dat hij gratis was, en de Humo, tsja, ik wist waar ik mij aan mocht verwachten. Alleen verbazingwekkend dat het echt nog bijna volledig dezelfde inhoud bevat als twintig jaar geleden. Volgens mij kunnen ze dat gewoon heruitgeven, en geen kat die het gaat weten.
Ik ben het helemaal met je eens over De Humo en ex-drummer. Brusselmans is is een wanna-be Bukowski een heel erg slechte zelf. De film toont wat hij waard is veel kots pis bloed en zever. Ik begrijp niet waarom ze geld hebben gepompt in een verfilming van een van zijn boeken.
“de Humo, tsja, ik wist waar ik mij aan mocht verwachten. Alleen verbazingwekkend dat het echt nog bijna volledig dezelfde inhoud bevat als twintig jaar geleden. Volgens mij kunnen ze dat gewoon heruitgeven, en geen kat die het gaat weten.”… is dat ook niet waar voor 95% van de blogs, vermoedelijk voor ongeveer alles?
Maar maar maar, zoveel vitriool… 🙂