In mijn gedachten was het maandagochtend. De dag ervoor was ik immers vroeger naar huis vertrokken, had ik Henri van school kunnen afhalen, en was er nog een zee van tijd geweest voor Tessa thuiskwam. Bovendien is maandag is een startdag, en een drastische werkverplaatsing zoals Chicago smeekt om een nieuwe start.
Maar goed, het was dus vrijdagochtend. Opstaan om 5u15 –pas op het laatste moment de hemden in de valies smijten– en om 7u15 trein naar Zaventem (Brussel Luchthaven).
Veel te vroeg ingechecked bij BA, mijn Airmiles geclaimed (op aanraden van een collega it really builds up, even if you only take one or two trips per year. Don’t forget you fly business.), en naar de lounge voor het ontbijt (8u45 ondertussen, vliegtuig gaat om 10u45).
Puur van de zenuwen om 9u45 naar de gate gewandeld (er wordt immers altijd beweerd dat je een uur op voorhand moet aanwezig zijn), en daar dan maar mijn tijd verdaan tot het eigenlijke boarden begon (om 10u20).
“U bent ook wel veranderd.”
Gezien de eerste vlucht enkel naar London ging, had ik de juffrouw aan de balie naast mijn boarding pass gewoon mijn identiteitskaart gegeven. En die dateert van zo’n twee jaar geleden. Kort haar (bijna broskop) en bril vs langer haar, lenzen en ringbaardje. Ik had het eerst zelfs niet door. Dat belooft voor de USA; mijn paspoort is wel recenter (van vorig jaar), maar het enige verschil is dat mijn haar iets langer is –nog steeds een bril, en zonder baard.
Business class op zo’n korte vlucht betekent voornamelijk dat je vooraan in het (kleine) vliegtuig zit, en dat je een betere ‘snack’ krijgt. Snack is niet echt het juiste woord, het is meer een (mini-)lunch. Koude zalm, tabouleh en sla met een balsamico dressing. Aan een recordtempo opgegeten, dat wel. Op het schermpje zag ik tijdens het eten de afstand slinken van 200km naar 180 naar 145 naar plots 85, en toen kwamen ze afruimen. Lunch was tussen 11u13 en 11u26.
(Om 11u08 moest ik plots sterk aan Henri denken. Ik was bijna zelf vergeten dat we hadden afgesproken dat hij om 11u naar papa zou zwaaien.)
Touchdown in London.