Vorige week werden we vergast op een première bij Opatuur: een duo tussen Ewout Pierreux en Bart Van Caenegem, die afwisselend eerste en tweede set resp. speelden op piano en Fender Rhodes. In mijn nieuwbakken concertlijst heb ik het een volmondige drie sterren gegeven, waarmee ik maar wil aangeven dat de afwezigen alweer ongelijk hadden. Er werd opnieuw veel geïmproviseerd, maar na een korte opwarming was het duidelijk dat beide spelers naar elkaar toegroeiden en tegen het begin van de tweede set waren ze bijna volledig op elkaar ingespeeld. Het is verbazingwekkend wat goede muzikanten kunnen aanvangen met jazzwerk zoals ‘round midnight en solar.
‘We worden eigenlijk nooit samen gevraagd’, zei Van Caenegem nog, en ik denk niet dat ik de enige was die dat jammer vond. Het applaus was dan ook uitbundig, en zoals het betaamt –maar ik had het na een jaar Opatuur daar nog niet meegemaakt– kregen we een encore.
Morgenavond (zeg niet dat ik u niet tijdig waarschuw) kan u bij Opatuur kennis maken met de Rawfishboys: Joachim Badenhorst (sax & klarinet) en Brice Soniano (contrabas). Voor mij onontgonnen terrein, maar Badenhorst zit een tijdje in Gent: u hebt hem gisteren aan het werk kunnen zien in het S.M.A.K., morgen dus bij Opatuur, en dinsdag in de HotclubdeGand (waar hij nog een paar keer te horen is deze maand, evenals in de Antwerpse Hopper). Ik hou u op de hoogte.
(Deze entry is ook terug te vinden op gent.blogt)