We kunnen heel kort zijn over de nieuwste van Peter Jackson: King Kong is een saaie en gedateerde film. De film is bijna een exact replica van de originele versie uit 1933, met hooguit een update van de special effects. Allemaal bijzonder leuk, maar Jackson had best méér mogen doen.
De inleiding bijvoorbeeld is nodeloos lang, en schiet haar doel voorbij. King Kong speelt zich af midden in de Great Depression van de jaren 1930, maar dit gegeven wordt weinig of niet verklaard. Flarden beeldmateriaal over armoede, soepbedeling, en vernieling van flessen alcohol (op het einde van de Prohibition) worden op de nietsvermoedende kijker afgestuurd, echter zonder enige context of verdere uitleg. Het verband tussen die economische en sociale context en de werkloosheid van Ann Darrow (Naomi Watts) is voor de bioscoopbezoeker logischerwijs dan ook een stap te ver. De film is inderdaad zo al lang genoeg, maar zonder de noodzakelijke situering had men deze inleiding niet in de film moeten houden.
Het verhaal komt pas (na een dik uur) goed op gang wanneer het gezelschap Skull Island bereikt, en Jackson eindelijk alle registers van de contemporaine special effects kan opentrekken. King Kong wordt zeer realistisch neergezet, net zoals de andere beesten op het eiland, al wordt er kritiek geuit op de manier waarop de regisseur de mensen met de (grotere) dinosaurussen laat meelopen. Ook het –gekende– einde is voortreffelijk in beeld gebracht, al liggen de meesten tegen die tijd (na drie uur) half in slaap. Het gevecht tussen de aap en de vliegtuigen is zeer geloofwaardig en de beelden vanop de Empire State Building zijn duizelingwekkend (niet geschikt voor mensen met hoogtevrees).
King Kong heeft misschien wel de ambities van een commerciële blockbuster, maar lost die verwachtingen niet in. Het was Jacksons keuze om trouw te blijven aan de orginele versie, en in dat opzet is de regisseur zeer zeker geslaagd. De film komt over als een geüpdate of gerestaureerde kopij van zijn voorganger, maar meer ook niet. De omstandigheden van de film werden niet aangepast aan het hedendaags publiek dat een meeslepender en directer verhaal verwacht.
King Kong van Peter Jackson met Naomi Watts en Adrien Brody, te zien in Kinepolis (Decascoop, Ter Platen).
(Deze entry is ook terug te vinden op gent.blogt)
Volledig eens met je opinie, de film stelt teleur. In het bijzonder omdat men van Jackson meer verwacht.
vreemd.vreemd.vreemd.
Ik kom via rigoureus.be hier terecht en ik lees met intresse uw laatste stukjes. Zeer fijn om te lezen allemaal en lekker kort. Dan begin ik aan deze recensie,ikzelf ben uitermate geobsedeerd door film, en ik schrik.
Ondanks het pure subjectieve van een mening heb ik toch enkele opmerkingen:
*Als exacte replica bevat hij toch een klein uur meer pellicule. In de originele versie is het einde veel meliger.
*De inleiding vind ik net de perfecte spanningsopbouw naar de grote aap toe.Velen anderen zouden vol ongeduld Kong in de eerste scéne steken.
*Waarom moet de great depression verklaard worden, dit is geen historische film maar een actiefilm! The Untouchables houden zich ook ver van een geschiedenisles!
*Toen ik ging kijken zat de zaal vol en ik zag niemand slapen.
*Misschien ligt het aan het feit dat u zich niet kan verplaatsen in een volledig tegen-realistisch beeld. Ikzelf heb een volledig kinderlijke herseninhoud dus die aanpassing loopt vlotter.
VOOR een beter verwoorde en zeer professionele filmrecensiessite:
[link verwijderd]
Beste pvc: ik heb de link naar de –overigens voortreffelijke– site die u aanhaalde verwijderd omwille van de negatieve connotatie die u in uw slotzin meegaf. Op dergelijke manier komt u op MIJN site geen reclame maken voor een ander.
Mijn grootste probleem met Jacksons versie is dat er niks nieuws in zit. Het is een BIJNA (joehoe, brilletje op: BIJNA) exacte kopie van het origineel, en geheel inspiratieloos. Leuk, de grote aap is levensecht, leuk, het liefdesverhaal komt zeer geloofwaardig over, maar hoe verschrikkelijk saai en niets ter zake doende, die aanloop naar de zeereis. Het moet zowat het saaiste uur cinema zijn dat ik ooit heb meegemaakt. Spanningsopbouw? Actiefilm? Ben je zeker dat je naar dezelfde film hebt gekeken, of naar de ongetwijfeld betere en tot (de laatste) twee uur ingekorte versie?
Hoezo tegen-realistisch beeld? De film is juist verschrikkelijk realistisch en geloofwaardig. Maar saai, saai dat die film is. Schrijven is schrappen, filmen is knippen.
Laat het duidelijk zijn dat ik op geen enkele manier afbreuk wou doen aan u mening. En mijn laatste zin kan inderdaad verkeerdelijk geïnterpreteerd worden… Wa
Ik wilde de geïntresseerde lezer ook ander meningen (die meer stroken met de mijne) aanwijzen.
Desalniettemin. Ik blijf hem tegen een hoop mensen in goed vinden. Zo zag ik niemand niet huiveren bij de scene met de insecten. De manier waarop Kong vecht tegen de dino’s is gewoon COOL!
(te vroeg op submit geduwd)
Zo gnoot ik van het eerste uur omdat de personages worden voorgesteld. Al te vaak worden we in de Kinepolis snelsnel in de actie geworpen waarbij we amper de naam van de personages kennen. Hier gebeurt dit niet. OOk de tijdsperiode wordt gekadert. De revues, het escapisme, de ontspruitende cinema. Ik zat niet echt op mijn ongemak omdat de aap maar niet kwam. En met tegen-realistisch bedoel ikb het feit dat het voor veel mensen moeilijk is om zich in te leven in een scéne waarbij een groot aap met dino’s vecht.
Kortom, de film deed me verlangen terug mijn filmgeschiedenisboeken te openen en de geschiedenis van RKO te lezen, ze deed me nostalgisch wegdromen naar de tijden waar ik als jonge snotter naar Indiana Jones en The Poseidon Adventure zat te kijken. Ik denk dus dat je zo’n films uit je kritische volwassen hoofd moet springen…
Mais les gouts et les couleurs…