FFG: The Green Inferno (2013)

A group of student activists travels to the Amazon to save the rain forest and soon discover that they are not alone, and that no good deed goes unpunished.

Regisseur: Eli Roth
Schrijvers: Guillermo Amoedo, Eli Roth
Met: Lorenza Izzo, Ariel Levy, Aaron Burns
IMDB

Laten we beginnen met het goede nieuws: een horrorfilm die zich in volle daglicht afspeelt, kan bij mij op enige goodwill rekenen. Voor de rest hebben we een keure aan actrices waar regisseurs/scenaristen Eli Roth en Guillermo Amoedo al eerder mee samenwerkten voor projecten zoals The Stranger, Aftershock en straks ook Knock Knock, zoals Lorenza Izzo & Ignacia Allamand. Als het klikt, dan klikt het. Met Lorenza Izzo klikte het zelfs zo hard, dat Roth er een jaar later mee is getrouwd.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=FcpYPu9M3bw&w=560&h=315]

De film duurt 100 minuten, en de eerste veertig zijn gewijd aan een introductie. Izzo speelt Justine, een naïeve juffrouw, die zich blindelings om de tuin laat leiden door Alejandro (Ariel Levy), en hem voor de goede zaak volgt naar Peru, om het regenwoud van ontbossing te redden. Op de terugreis crasht het vliegtuig, en de groep –enfin, de overblijvers– komen in de handen van een locale stam, die kannibalen blijken te zijn.

Laat ik maar onmiddellijk de meest negatieve zaken uit de weg schrijven: Ariel Levy is niet bepaald een goed acteur. Nog goed dat hij de slechterik speelt, want overtuigend is hij niet echt. En dan de valse preutsheid, die de geloofwaardigheid tegenwerkt. Het is blijkbaar ok om een volwassen man –levend– de ogen uit te laten steken, en vervolgens van de ledematen te ontdoen –onderwijl nog steeds bij volle bewustzijn blijvend– maar het kan blijkbaar niet dat er ook maar enige vorm van naaktheid wordt getoond, terwijl dat net zo goed in het verhaal past als die slachtpartij. Want serieus, in het verhaal is die slachtpartij echt wel functioneel. De naaktheid ook, alleen wordt die niet getoond. De matriarch van de stam laat de meisjes uitkleden, en steekt vervolgens één of ander ding in hun vagina (geen nood, dat wordt niet getoond –het is geen pornofilm), om na te gaan of er nog een maagd tussen zit (don’t ask). Na de proef worden de meisjes weggeduwd, waarna ze op miraculeuze wijze opnieuw over ondergoed lijken te beschikken (ik haat zo’n gekunstelde fouten, cfr hier bij Welp).

Voor de rest is de film ok. Geen hoogvlieger, en eigenlijk een licht afkooksel van Cannibal Holocaust waarnaar de film overduidelijk refereert (de titel alleen al), en die ik dringen nog eens opnieuw moet zien (damn, dat is láng geleden). Maar het had erger gekund. Er zitten bovendien een pak interne verwijzingen in, met wat goede wil is het zelfs een soortement coming of age film, en er is natuurlijk de voor de hand liggende clash tussen de westerse beschaving en de Amazone-stam.

Nee, het had veel erger gekund. Worstel u door de bijzonder clichématige eerste veertig minuten, en de tweede helft van de film valt best mee, voor het genre.