Gelouterd, zo voel ik mij meestal na een migraine-aanval. Eventjes had ik een of andere juffrouw vervloekt, die dinsdag de euvele moed had gehad tegenover mij plaats te nemen in de trein, om vervolgens de reisweg kuchend en niezend verder te zetten. Vermoedelijk was ze uit haar gewone wagon verbannen opdat ze niemand zou besmetten.
Niets van dat alles, en op een of andere manier had ik opnieuw enkel mijzelf te danken voor het ongemak: de caffeïne, de vettige frieten met pikante pili-pili, of het wisselen van de seizoenen –ik moet het toch ergens op steken.
Bon, twee dagen zonder eten, een minimum aan vloeistoffen, en veel platte rust later, zal het wel weer migraine geweest zijn. Kloppende hoofdpijn, misselijkheid, draaingen, tintelende vingers, tunnel vision, en nog van dat fraais. Zij die het hebben (gehad), herkennen het.
Gelouterd zeg ik u:
Purge me with hyssop,
And I shall be clean,
Wash me, wash me,
And I shall be whiter than snow.
(In het Engels, omdat het uit het prachtige Miserere van Michael Nyman komt.)
Geloutered, en dat betekent dat ik minstens gedurende een halve week enkel gezonde dingen tot mij ga nemen, geen koffie, cola of chocolade, om daarna, hopeloos op tijd voor de Brusselse koffiekoeken maandagochtend, mij met veel plezier opnieuw aan mijn hedonistische weldaden over te geven. Γνωθι Σεαυτον (gnothi seauton), nu we toch bij de Oude Grieken zijn aanbeland.
Desondanks heb ik gisteren toch kunnen genieten van Händels Rinaldo (geheel onverwachts en met groot toeval, via anoniem mecenaat, zelfs vanop plaatsen in rang 1 dankuwel); een bespreking hebt u van mij nog te goed –u leest het eerst (met een paar minuten voorsprong toch) op gent.blogt.
Ondertussen heb ik overigens ook de nieuwe seizoensbrochures van de Vlaamse Opera en De Bijloke in handen gekregen. Wordt allemaal nog vervolgd.