Hoe zit dat nu eigenlijk in ’t Frans? Destijds heb ik geleerd dat er regels zijn die bepalen wanneer je mag tutoyeren, waarbij je er meteen mag van uitgaan dat je default maar beter vous voor alles en iedereen gebruikt.
(Ik meen mij te herinneren tijdens een poging, mijn onkunde van de gesproken Franse taal aan te tonen, de meest platte aanspreekvorm tegen een volslagen onbekende te hebben gebruikt. Iets in de zin van T’as plus de papier pour la machine?. Achteraf terechtgewezen, heb ik mijzelf bezweerd nooit meer te tutoyeren tenzij daar expliciet toe uitgenodigd.)
Edoch die halve inleiding voor de volgende vraag: ik kwam toevallig op Freyaweb terecht (Freya Van den Bossche zwanger
–DS 06/01/2005 07/01/2005 08/01/2005 10/01/2005), en daar kon ik het volgende lezen:
Tu aimerais bien savoir un peu plus sur Freya mais tu préfères lire en français? D’ici peu, ce sera possible.
Le site web de langue française n’existe pas encore et nous nous en excusons. Nous nous efforçons actuellement d’achever au plus vite la version française du site web.
Behalve het rommelige schoolfrans (zo komt het toch over), wordt de bezoeker meteen met tu aangesproken. Is dat progressief-jong en correct, typisch Belgisch en in ’t echt Frans zou dat niet gebeuren, of eigenlijk nog steeds helemaal beter te vermijden?
(’t Zal wel ergens op ’t internet staan zeker? Is er een franstalig equivalent van het Taaluniversum? Tips voor goede franstalige sites zijn overigens welkom.)
Dit is geen schoolfrans. Dit is frans zoals het graag wordt geschreven. In brieven, e-mails etc. Valt niks over te zeggen.
En die die tu? Dat is typisch Vlaams. M’n tenen krullen elke keer als ik een Vlaming in een gesprek met een Franstalige onmiddellijk op tu hoor overgaan.