Het opzet van The Edukators (Die Fetten Jahre sind vorbei) blijkt al uit de titel: een trendy film over een trendy onderwerp. Immers, educators wordt speciaal voor deze film met een ‘k’ geschreven, dus moet het wel hip zijn en aansluiten bij de wereld van de jongeren?
De film aarzelt voortdurend tussen actie en farce, en een intellectuele dialoog die het uiteindelijk op pseudo-intellectualistisch gezwets houdt. Nochtans ligt het niet (noozakelijk) aan de ingrediënten: een driehoeksverhouding op een anders-globalistische achtergrond, een generatieconflict, en een zoektocht naar verloren idealen. Mei ’68 is nooit veraf, maar geen enkel onderwerp wordt uitgewerkt. Een bourgeoisfilm over een anti-bourgeois beweging, vol platitudes en clichés.
Een slappe bedoening, het bekijken niet waard.
(En daarmee heb ik er al teveel woorden aan vuil gemaakt.)