Daarnet reed ik naar Antwerpen voor een concert in deSingel. Ik vertrok een kleine twee uur voor de aanvang van het concert, want ik geraak traditioneel slechts net op tijd in Antwerpen (Middelheim, andere concerten). Gezien de recente sneeuwval, het weekend, en de notoire files rond Antwerpen, dacht ik maar even tegen mijn gewoontes in te gaan.
Om 18u heb ik thuis aangezet; om 19u parkeerde ik de wagen voor deSingel. (Waarom ze daar in godsnaam geen parking onder gezet hebben toen ze het gebouw recent uitbreidden, het zal mij een raadsel wezen.) Het verkeer was vlot, met de nodige vertragingen vanaf Kruibeke, waar de maximumsnelheid eerst tot 90 en vervolgens, vlak voor de tunnel, tot 70 werd herleid. Al moet u niet trachten die snelheid te eerbiedigen. Enfin, toch niet tot vlak voor de tunnel, en valk voorbij de tunnel, want daar staan flitsers opgesteld. Voor de rest dient u door te vliegen, want als u zich, zoals ik daarnet, toch aan de regels houdt, dan wordt u getrakteerd op zulk een geflikker van de grootlichten van de wagens achter u, dat u zich in Close Encounters of the Third Kind waant. Nadien krijgt u eenzelfde lichtconcert van diezelfde voertuigen die eerst achter u zaten, maar dan woest op de rem gaan staan om de flitsers aan de tunnel de loef af te steken.
Het is kenmerkend voor onze samenleving, vrees ik, zo’n gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel. Het is ook amechtig hypocriet van de overheid, die dergelijke regels oplegt, ze niet hard maakt en daardoor elke interpretatie toelaat. Het is geen regel, denkt men, maar een leidraad. De overheid suggereert dat u hier maar 90 rijdt. Pas op, het is geen verplichting. En hindert u vooral het snellere verkeer niet. In Gent bedankte –in de eerste acht maanden van 2010– meer dan de helft van de automobilisten voor de suggestie van een zone 30. Beboet worden ze toch niet.