Weet (wat ge eet)

Vervreemding is één van mijn stokpaardjes. Het staat bijna symbool voor alles wat er mis is met de (consumptie)maatschappij. Het tekort aan sociale cohesie, het isolement, de zinloze consumptie, het gebrek aan respect, de saaiheid van de jobs; zolang men zich niet meer bewust is van wat men doet en wat alles betekent, zal het niet verbeteren.

Ik lees met mondjesmaat in Eating Animals, het eventjes gehypte boek van Jonathan Saffran Foer, de auteur van Everything is Illuminated (dat ik niet gelezen heb), en weet mij instemmend knikken met wat ik lees. Foer beweert niet dat u geen dieren meer mag eten, maar dat u toch beter rekening houdt met wat er met de dieren gebeurt, alvorens ze in uw koelkast belanden. Het is geen mooi plaatje, dat hij afschildert.

[…] people don’t want to hear those things. They don’t want to hear that these big turkey factories have incinerators to burn all the turkeys that die every day. They don’t care to hear that when the industry sends turkeys off to be processed, it knows and accepts that it’s gonna lose 10 to 15 percent of them in transport […]

People are so removed from food animals now. When I grew up, the animals were taken care of first. You did chores before you ate breakfast. We were told that if we didin’t take care of the animals, we weren’t going to eat. We never went on vacations. Somebody always had to be there. I remember we had day trips, but we always hated them because if we didn’t get home before dark, we knew we’d be out in the pasture trying to get the cows in, and we’d be milking cows in the dark. It had to be done no matter what. If you don’t want the responsibility, don’t become a farmer. Because that’s what it takes to do it right. And if you can’t do it right, don’t do it. It’s that simple. And I’ll tell you another thing: if consumers don’t want to pay the farmer to do it right, they shouldn’t eat meat.

People care about these things. And I don’t mean rich city people. Most of the folks who buy my turkeys are not rich by any means; they’re stuggling on fixed incomes. But they’re willing to pay more for the sake of what they believe in. They’re willing to pay the real price. And to those who say it’s just too much to pay for a turkey, I always say to them, “Don’t eat turkey.”

Jonathan Safran Foer, Eating Animals, Little, Brown and Company, New York, 2009, ISBN 978-0-316-06990-8, p. 112-113

Aan het woord is Frank Reese, poeldenier (slechts 260 hits op google, voor dat woord). Eén van de laatsten, volgens JSF, die nog niet tot boerbedrijf (factory farm) is geconverteerd.

Eating Animals is geen pamflet voor het vegetarisme. Het is helemaal niet fout om dieren te eten (via), behalve dan op de manier waarop wij het tegenwoordig doen. Er worden wereldwijd jaarlijks vijftig miljard boerbedrijf kippen geconsumeerd. Vijftig miljard kippen (50.000.000.000), die hun korte leven doorbrengen op een plaatsje niet groter dan een A4 blad. Vijftig miljard kippen, die jaarlijks 7 keer meer antibiotica te slikken krijgen dan een mens. En vervolgens op uw bord belanden.

Een zeer interessant boek.

4 gedachtes over “Weet (wat ge eet)”

  1. Ik volg je redenering. Ik zou ook graag niet-industrieel voedsel consumeren. Maar in de cafetaria van het werk zal ik dat niet krijgen. In de supermarkt zal ik het amper vinden.
    Voor groenten en fruit kunnen we hier bij een coöperatieve terecht. Maar voor vlees ? Alternatieven zijn dun gezaaid, vrees ik. Zelf kweken zit er niet in.
    Als je tips hebt, ze zijn welkom !

  2. Heren

    even reclame maken voor de kleine vzw waar ik voor werk
    Voedselteams ondersteund boeren die kiezen voor een kleinschalige en duurzame aanpak. Ze kiezen ook een rechtstreekse verkoop, ttz, zo weinig mogelijk tussenstappen (als de distributie/supermarkten) die de grote winsten slikken. Korte keten dus.
    Wij ondersteunen heb door lokale teams op te starten (een voedselteam dus). We hebben er over gans Vlaanderen, en teams in jouw buurt kan je zoeken op http://www.voedselteams.be. Eenmaal lid van een team kies jij ervoor ook deze boeren te steunen en produkten aan te kopen van hen. Rechtstreeks. Via een webwinkel. Dat wordt wan wekelijks geleverd, in een depot in jouw buurt.
    Wat kan je er allemaal krijgen? Vlees, zuivel, groenten en fruit, geitenzuivel, schapenzuivel….. Allemaal ontzettend vers, niet-industrieel en zeer lekker!
    mocht het u interesseren… ge weet het te vinden.

    groet
    tine

  3. aha
    blij dat te horen.
    Onze vleesboeren, (die van Oost Vlaanderen) werken ook samen met Dobbelaere, veel kans dus dat het dezelfde biefstuk is.

    Maar ivm uw Julienne, het is me bekend. Mooi, daar niet van, maar ergens een beetje jammer; de Lochting is van Roeselare, rond Gent zijn ook verschillende boeren ook met groentenabonnementen. (de zonnekouter, de wassende maan…)

    Maar ik wil absoluut geen afbreuk doen aan jullie engagement!! fijn te horen dat jullie ook willen weten wat je eet!

Reacties zijn gesloten.