5 to 7 (2014)

An aspiring novelist enters into a relationship with a woman, though there’s just one catch: She’s married, and the couple can only meet between the hours of 5 and 7 each evening.

Regisseur: Victor Levin
Schrijver: Victor Levin
Met: Anton Yelchin, Bérénice Marlohe, Olivia Thirlby
IMDB

Anton Yelchin is Brian, een schrijver die voorlopig een halve muur vol afwijsbrieven heeft voor de schrijfsels die hij probeert te publiceren in magazines van Variety over The Atlantic tot The New Yorker. Brian ontmoet Arielle (Bérénice Marlohe), en het koppel wordt verliefd. Arielle is evenwel getrouwd –met kinderen– en hun relatie kan enkel plaatsvinden tussen 5 en 7 ’s avonds.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=XiALAzGRcZ8&w=560&h=315]

5 to 7 is het niet onaardige debuut van regisseur Victor Levin, met een heel geslaagde bijrol voor de anders onuitstaanbare Glenn Close (als moeder van Brian). De personages worden heel geloofwaardig neergezet, ondanks de heel onwaarschijnlijke situatie —it must be a French thing— waarin de partners op de hoogte zijn van elkaars minnaars. Het klinkt allemaal zeer romcom, maar naarmate het verhaal zich ontwikkelt, wordt het eigenlijk bijzonder pijnlijk en tragisch.

Er zitten een paar intrigerende cameo’s in de film, van de recent overleden activist Julian Bond en restauranthouder Daniel Boulud tot New Yorker editor David Remnick. En natuurlijk de fragmenten uit Truffaut Jules et Jim. Truffaut is ook waaraan Levin zich duidelijk wil spiegelen –of toch waardoor hij zich laat inspireren– al mist de film daarvoor (of daardoor) voeling in het heden. Er zitten een pak verveldende citaten en clichés in de film, maar waar Levin absoluut in slaagt, is in het overbrengen van de Franse paradox van afstandelijkheid, de scheiding tussen het private en het publieke leven.