Hidden (2015)

A family takes refuge in a fallout shelter to avoid a dangerous outbreak.

Regisseur: The Duffer Brothers (Matt & Ross Duffer)
Schrijvers: The Duffer Brothers (Matt & Ross Duffer)
Met: Alexander Skarsgård, Andrea Riseborough, Emily Alyn Lind
IMDB

Hidden is het langspeelfilmdebuut van de Duffer Brothers (tweelingsbroers, overigens), en als debuut is het een mooie aanzet. De film gaat verhaaltechnisch echter de mist in.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=e5HvOjois-E&w=560&h=315]

Ray (Alexander Skarsgård) verbergt samen met Claire (Andrea Riseborough) en Zoe –ZoZo– (Emily Alyn Lind) in een schoolbunker, voor de Breathers, tot op het einde van de film ongedefinieerde wezens, waarvan enkel wordt verondersteld dat ze hen kwaad willen berokkenen. (Het zullen wel zombies zijn.)

Gaandeweg worden er een paar flashbacks getoond, die de kijker uitleggen wat er is gebeurd. De dreiging is voor de rest voortdurend latent, in een spanning die kunstmatig hoog wordt gehouden.

De ruggengraat van de film is de onwetendheid van de kijker. Het is meteen ook de grote zwakte. Het ganse verhaal berust op dit ongewisse, waarbij de ontknoping bijna als een deus ex machina op de kijker wordt gedropt. Tegen die tijd is de kijker al lang de spanning kwijt. Hoe interessant dat einde ook wordt afgewerkt (met helaas een aanzet tot een sequel), het verhaal is reeds lang voordien als een pudding in elkaar gezakt. Wie ietwat met het genre vertrouwd is, heeft immers al lang door hoe de vork in de steel zit, en de paar actiescènes kunnen de film niet meer redden.

Bijzonder jammer is dat, want met het verhaal zit het eigenlijk wel goed (ik vermoed dat de Duffer Brothers zich een beetje hebben laten inspireren door Let The Right One In/Let Me In), maar helaas niet zo met de afwerking. Ook de acteerprestaties zijn meer dan behoorlijk en voorzien de film van geloofwaardigheid. Skarsgård is naar verluidt aanzienlijk wat kilo’s kwijtgespeeld voor de rol (al was dat niet echt nodig), speelt overtuigend, maar vergeten we vooral ook niet de understated prestaties van Andrea Riseborough en de niet evidente rol voor de jonge Emily Alyn Lind.

De film is degelijk, maar het begin (eigenlijk tot ver over de helft) is voornamelijk saai en artificieel.