dak III

De werken aan het dak worden grootser met de dag. Vroeger was het nog gewoon dak vervangen, nu is het al zolder inrichten (later meer, incl. foto’s). En omdat het dak achteraan lager komt dan vooraan, geniet de derde verdieping nu ook nog mee. Al komt daar –sinds zaterdag– ‘gewoon’ een nieuw raam in.

De derde verdieping bevat achteraan een dakkapel. Een afzichtelijk onding dat er in de jaren zestig (of zo) moet bijgeplaatst zijn, en dat we vroeger al een beetje hebben laten opsmukken. Het spul had een plat dakje, en daar hebben we de roofing (moeten) laten vernieuwen, en we hebben het houtwerk laten schilderen.

Dat houtwerk blijkt nu –op zijn zachtst gezegd– verrot te zijn. De kapel is ook niet geïsoleerd, en het glas dat erin zit, is enkel glas (net zoals in de rest van het huis overigens –op de badkamer na). De jaarlijkse stookkosten, ik moet er geen tekeningske bijmaken waarschijnlijk.

De dakkapel gaat er dus uit, en in de plaats komen twee veluxen naast elkaar (het raam is te groot voor 1). Dit heeft als voordeel dat (1) de boel meteen geïsoleerd is, (2) de helling van het dak niet langer onderbroken wordt door een afzichtelijk uitstulpsel, en (3) dat het uitzicht naar achter toe onverminderd is. Er wordt ook al niet echt veel ruimte voor opgegeven, en de kamer (Henri’s slaapkamer) wordt er gezelliger mee.

Uitbreken die handel.

thuis

Het plan was morgen opnieuw te gaan werken, maar het zit er niet in. Ik heb niet echt griep –denk ik– alleen een vreselijke koppijn (migraine ?). Twee verdiepen boven mij zijn ze dan nog eens ramen aan ’t steken (op zolder), dus echt stil en rustig is het hier niet. Ik hoop maar dat het tegen het weekend beter wordt.

Tessa is vanochtend vertrokken naar San Diego, voor de jaarlijkse ASH conferentie (American –bah– Society of Hematology). En ik moet eerlijk toegeven dat ik haar niet met een gerust hart zie vertrekken naar dat ondemocratisch land.

Tijdens de week blijft Henri bij de grootouders (omdat ik te vroeg weg moet), in het weekend zie ik hem gelukkig terug (vooral ook voor Sinterklaas zaterdagochtend !). En dan kunnen de ’twee mannen’ (zoals hij dat zegt) terug naar ’t stad…

beurgh

Koppijn. Helse koppijn. Zelfs de aanslagen van de toetsen klinken als hamerslagen op mijn hoofd. En misselijk. Ik had nochtans zinnige dingen te vertellen over ons dak e.d. maar ’t zal niet voor subiets zijn.

dak II

En dan komt een mens vrijdagavond thuis, en staat zijn huis in de steigers. In ons geval goed nieuws, want dat betekende dat de aannemer tóch voor januari ging beginnen.

“Misschien maandag, maar waarschijnlijk pas dinsdag.”

Maar gisterenavond lag er dus al een half onderdak op. De mens was binnengeraakt via het dak, al had hij eerst naar mijn schoonmoeder gebeld (onze point of contact) om te horen of dat wel mocht. En dan waren ze eraan begonnen.

Gisterenavond gauw gebeld, en hij streeft ernaar om alles af te hebben voor het verlof (dus vóór de 19e). De enige vertraging die er kan opzitten, is niet het dak, maar de ramen die erin moeten. Maar hij ging eens goed achter de schrijnwerker zijn vodden zitten.

So far, een echte aanrader, die aannemer van ons.

dak

Een dakske meneer? ’t Is te hopen dat het onze het nog even volhoudt. We hadden met de aannemer afgesproken dat ‘ze’ half november ‘aan ons dak zouden beginnen’. We zijn ondertussen de 19e, dus hebben we maar even gebeld.

Aannemer: “Tjsa, het is hier een ramp, en ge staat er op voor 12 december. Ah nee, wacht, voor 12 januari.”

Eh?

gardening

OK. Ik mag nu dan wel met griep in bed liggen, maar gisteren was ik nog zeer actief in de tuin (samen met Tessa’s vader –Etienne). Eerst had ik al aan het begin van de week de rechtermuur bijna volledig vrijgemaakt (klimop, verwilderde huizenhoge rozen), nu hebben we de rest ook een beetje bijgesnoeid en opengemaakt.

Snoeien is altijd een beetje zoals naar de kapper gaan: “gewoon een beetje bijknippen meneer” –en voor ge ’t weet ziet ge d’er uit gelijk een gepluimd kieken. Enfin soit. Ik ben nogal tevreden met het resultaat…

Voor:

Tiens. D’er zit precies nog een kot achter die struiken…

(Na –een beetje overbelicht, ik was de manual mode aan ’t uittesten:)

verbouwingen

Ugh. Wij hebben ook zo eens een prijs gevraagd om ons ‘kot’ vanachter instapklaar te maken. Vroeger was daar een klein drukkerijtje in gevestigd, en het enige wat wij daar voorlopig in gedaan hebben is alle muren bloot gelegd en de rommel in een container weggesmeten. Toen we een architect aanspraken om ons ne keer nen prijs te maken (doel: guesthouse), wist hij ons te vertellen dat hij er voor zo’n zes tot acht miljoen (oude frankskens) wel iets zeer schoons van zou kunnen maken. Ongetwijfeld. Maar ik denk dat we daar nog even mee gaan wachten.

Ondertussen moet het dak op ons huis worden vervangen (was voorzien), en de verschillende (initiële) offertes plaatsen de kosten daarvoor tussen 13.000 en 26.000 EUR. Jaja. Dat het maar lang mooi weer blijft.

(En fose IV komt eraan –morgen.)