Ugh. Koffie is niet langer mijn vriend. 10 dagen zonder het echte spul –thuis drink ik uit luiheid voorlopig enkel Nescafé– doe ik het maar beter kalmpjes aan.
Ik heb net mijn derde kop koffie op –vers gemaakt, bonen worden gemalen vlak voor je de koffie geserveerd krijgt– en ik voel me nog beroerder dan tijdens een kater. (Ik voel het zelfs aan mijn hart, al zal dat wel meer inbeelding dan realiteit zijn.)
Misschien is dit het geschikte moment om er helemaal van af te blijven? (Vroeg hij zich af, wanhopig kostneigingen onderdrukkend.)