De eindspurt is ingezet: vier films, vandaag, en pizza achteraf.
Sleuth: ok, ok, dus ik ben fan van Michael Caine, én van Kenneth Branagh, en Jude Law is ook al niet meteen de slechtste acteur die ik mij zo meteen voor de geest kan halen. Allez, ttz ik ben eengroot fan van Branaghs Shakespeare verfilmingen (al heb ik ze niet allemaal gezien), en Caines acteren kent weinig variatie, waar ik gek genoeg toch maar niet genoeg kan van krijgen (dat zal een andere acteur mij niet lappen). Heel geslaagde acteerprestaties, maar de verfilming van een toneelstuk, blijft in dit geval een verfilmd toneelstuk. En als ik toneel wil zien, ga ik wel naar het theater.
It’s a free world is de nieuwste van Ken Loach. Sociaal drama, in een wereld die niet wit of zwart maar alle schakeringen van grijs bevat. Een zeer lovenswaardige houding, maar van al dat grijs gaat de wereld niet sneller draaien. Ik wil maar zeggen, het lijkt of men tegenwoordig steeds banger wordt om een standpunt in te nemen en daardoor soms op tenen te trappen. Du choc des idées jaillit la lumière, weet u wel. Schrijnende film, een beetje deterministisch, of modern naturalisme misschien, iets wat er zeker vot zal ingaan bij de fans. Terecht.
We own the night is een poltiefilm, maar toch weer niet, wist Roel Van Bambost te vertellen tijdens de introductie. De zaal zat afgeladen vol actieve 55-plusser
, die van Roel aan het einde van de film altijd mochten applaudisseren als ze hem (de film dus) goed vonden. Wat natuurlijk prompt gebeurde, zo voorspelbaar was het wel. Niet vernieuwend of verrassend, een politiefilm zoals u er al zeven hebt gezien, maar wel vakkundig gemaakt en onderhoudend.
Slippery Slope is een pornofilm zonder de porno. De titel roept meteen associaties op met Tiroler films uit de jaren 70 (Die Liebestollen Dirndl von Tirol, Das Love-Hotel in Tirol), en de plot en de daarbij horende dialogen zijn van een gelijkaardig niveau. Alle clichés zitten erin, van de frigide feministe die sexueel openbloeit tot de hoogbegaafde porno-actrice-met-kind, en alles wat zich daartussenin bevindt. Te verwaarlozen.