“Uw Leica is helaas nog niet binnen. Hij zit bij Solms, maar ik heb verder nog geen nieuws gekregen.”
– “Oh, dat verwachtte ik niet hoor, u had er mij duidelijk voor gewaarschuwd.” (Wijst naar de etalage.) “Die 40D daar, is die te koop?”
“Een zeer mooi toestel. Ik heb er al een paar verkocht ondertussen. Maar ja, die is inderdaad nog te koop.”
– “Ah, nu niet meer dus. U mag hem meegeven.”
Zo ging dat, vrijdag bij Foto Verstraeten in de Hoornstraat. Zeer vriendelijke mens, vakman/verkoper van de oude stempel, die graag een babbeltje slaat. De verkoop was op vijf minuten voltrokken, maar ik heb er nog een dik half uur staan babbelen over Leica. Over de tri-elmar die niet meer gaat gemaakt worden, de ‘goedkopere’ Summarits die binnenkort (eind november) op de markt worden gebracht, de 75mm die momenteel bijna niet verkrijgbaar is, en natuurlijk de M8 die volgende maand een flink pak duurder wordt.
De M8 nóg een flink pak duurder?! ’t Is al niet duur genoeg …
Klinkt als een schitterende winkel 🙂
Yep, Verstraeten is nen sympathieken typ. Ge geraakt er inderdaad maar moeilijk buiten – niet negatief bedoeld.
(hmm, zit hier wat door uw blog te browsen terwijl ik beter nog wat zou werken, maar ja..)
Wat Verstraeten betreft : heb daar een week of 3-4 geleden een filmpke binnengestoken, en bij afhaling bleek zijn buitenkast (voor afleveren van ontwikkelde films) open te staan en, …. leeg ! Bleek dat er toch geleverd was…. en ge kunt het raden : mijn filmke zat er bij. Moest daarbij nog eens juist lukken dat ik voor den eerste keer een ISO 3200 gebruikte (op 1600 ingesteld, mijn ouwe T70 kan niet meer aan) met daarop hopelijk mooi gelukte portretfoto’s van mijn kleine kadees. Sneu !