Twee plinten, en zo’n metalen spul onder de deur op de scheiding tussen twee stukken kamerbreed tapijt, daar zijn ze gisteren aan begonnen in mijn bureau. (Ze hadden nog wel meer te doen elders in het ‘bedrijf’ hoor.) Gisteren de plinten (waarbij mij longen bijna toeplakten van de lijmdampen), en nu beginnen ze aan dat metalen ding.
“Ha! Bonjour monsieur”, zegt de ene, duidelijk verbaasd mij hier reeds aan te treffen om 8u15.
“Dis donc, vous n’avez pas bougé depuis hier?” voegt zijn collega eraan toe.
Waarop we alledrie in een bulderlach uitbarsten.
(Kijk, dat noem ik nu eens uw dag goed beginnen.)