Een maand geleden vertrokken we naar de VS.
Zeven en negen jaar geleden hadden we al eens drie maanden aan een stuk doorgebracht in dat gigantische land (Tessa ging daar ervaring opdoen/uitwisselen in gereputeerde hematologische ziekenhuizen). De eerste keer bleven we drie maanden in Seattle, met een klein uitstapje hier en daar, naar Mount Rainier en Snoqualmie bijvoorbeeld (Snoqualmie kent u van de waterval uit Twin Peaks). De tweede keer brachten we eerst even in Houston door, vlogen we vervolgens naar Las Vegas om een huurauto op te pikken en naar Seattle te rijden. Toen onze tijd daar op was, huurden we opnieuw een wagen, om van Seattle naar Houston te rijden, vanwaar onze vlucht naar huis vertrok. Tijdens die ritten bezochten we telkens een hoop natuurgebieden, de fantastische National Parks in de VS.
Zeven jaar hebben we op die ervaringen zitten teren, maar dit jaar gingen we opnieuw een paar weken naar de natuur trekken. En onderwijl een paar steden aandoen natuurlijk. We zouden naar San Francisco vliegen, daar een paar dagen blijven, en vervolgens de kust naar boven of naar beneden rijden –dat was nog niet helemaal beslist. Beslissen zouden we wel op het moment zelf doen, we wilden ons niet laten vastpinnen door al te veel plannen.
Een paar maanden voordien had ik zeer betaalbare vluchten kunnen boeken (met Lufthansa), en we vertrokken op 21 augustus, eerst naar München, en dan van daaruit rechtstreeks naar San Francisco. Economy op lange afstand is altijd een beetje horror, maar geld voor business was er niet –wat er was staken we liever in het verblijf en de reis zelf. Die economy viel trouwens nog best mee. We zijn met drie, en ik had telkens een rij drie zitjes kunnen boeken, met daarnaast het gangpad of het raam, zodat we op ons gemak zaten.
We kwamen dezelfde dag nog in SFO aan, en via de BART (Bay Area Rapid Transit, openbaar vervoer) zaten we in de vooravond reeds in het hotel (dat op twee blocks van een BART stop lag). Net zoals bij de vluchten, had ik ook voor Hotel Nikko geruime tijd op voorhand een goede deal gevonden. Het hotel heeft zeer stille kamers, en beschikt over een binnenzwembad en een uitgebreide gym.
Henri ging meteen slapen, maar Tessa en ik gingen nog even een hapje eten. Na een korte wandeling kwamen we uiteindelijk terecht in Bartlett Hall, schuin tegenover ons hotel. De Shishito Peppers (een soort Pimientos de Padrón) waren voortreffelijk! Erg laat hebben we het ook niet gemaakt, want op 21 augustus waren er blijkbaar meer dan 24 uren in één dag.