Het IFPI is niet mijn vriend. Come to think of it, het gros van de muziekindustrie en de platenmaatschappijen moeten wat mij betreft alvast niet op enige inkling sympathie rekenen.
De verkrampte wijze waarop de industrie aan haar geld houdt, en de manier waarop ze probeert haar macht te etaleren, kent haar gelijke niet. Want hoe kan je anders denken over een industrie die dode oma’s vervolgt (I sue dead people…)?
De klant is immers een dief. Nog voor je iets gekocht hebt, word je door de platenmaatschappij als een crimineel beschouwd (het zijn onderhand clichés geworden). De CD definitie wordt opzij geschoven, en maakt plaats voor allerlei copy protected afgeleiden, die niet langer beantwoorden aan de Red Book definitie die alle maatschappijen hebben onderschreven. Iedereen die zo’n copy protected CD koopt (mijzelve incluis) wordt door de muziekindustrie bedrogen.
Het nieuwste debacle, zo leren we o.a. via En nu even ernstig, is het verbod op links. Wel meneer Heymans, een welgemeende f-ck you. Links zijn niet gereguleerd, laat staan dat het IFPI kan beslissen wie waarheen op het internet linkt (zie ook het gelijkaardig advies van de Raad voor Journalistiek).
Herpak u, voor het met de ouderwetse muziekindustrie helemaal afgelopen is. Want om eerlijk te zijn, wens ik u dat helemaal niet toe. Ik hou namelijk van muziek, en heb er al zwaar in geïnvesteerd (1.500+ CDs). Zet uw egoïsme opzij, voor u het verder verkloot voor iedereen.
Wist u trouwens dat eind februari (22 feb) het nieuwe album van Tori Amos, The Beekeeper, gereleased wordt? Naar het schijnt kan je die van deze Open Dir downloaden. (Zelf doe ik daar niet aan mee, al mijn muziek is legaal, op 1 uitzondering na. Try before you buy?)
Ik vind “… moeten wat mij betreft alvast niet op enige _inkling_ sympathie rekenen” wel een goed gevonden permutatie 😉