sinds ze begon is tessa nog niet betaald voor de wachten die ze gelopen heeft. de inslapende wachten om precies te zijn.
ik heb het dus niet over de zaterdagochtenden (elke zaterdagochtend) dat ze om zes uur moet opstaan om de ganse voormiddag te gaan ’toeren’, en evenmin over de overuren die ze elke dag moet doen (weg om 6u30 ’s ochtend, thuis ten vroegste om 19u, zonder middagpauze).
nee, het gaat om de wachten waarvoor ze ’s ochtends om 6u30 vertrekt, en de volgende avond om 19u terug thuis is. zonder middagpauze. met –als het meevalt– een paar uur (2) slaap (zonder recup). die wachten zijn dus nog steeds niet betaald (de overuren worden sowieso niet betaald).
toen ze gisteren belde om te zien hoe dat zat, is ze eindelijk de tarifering te weten gekomen: iets meer dan 80 EUR.
–dat valt toch goed mee, zei ik verheugd aan de telefoon
-per wacht, bracht ze al gauw in. bruto.
qué? iets meer dan 80 EUR (vermoedelijk 3.500 oude frankskens) voor een ganse nacht, zonder recup. als we nog conservatief rekenen en dat haar nacht dus begint om 19u en eindigt om 7u, dan komt dat neer op zo’n 7 EUR per uur. bruto. zonder recup. dat is minder dan ik verdiende als 16-jarige jobstudent om spatofiliums ter verpotten. minder dan ik verdiende in de quick aan ’t zuid (22 jaar).
maar juist, ja. dokters (doctors in haar geval) zijn rijke mensen. (en dat moet van ganse dagen niets doen, hé. werken? van zijn leven niet, meneer.)