Lego is toch vreselijk boeiend. Sinds dit jaar zijn we –in samenspraak met hemzelve– voor Henri op Lego overgeschakeld (ipv bvb Playmobil).
Dwz dat hij voor zijn verjaardag hopen van het spul gekregen heeft, en zich nu te pletter amuseert met de dingen samen te stellen, eerst ‘op voorschrift’, nadien naar eigendunk aanpassend.
Zo fascinerend vindt hij het dat hij –gevraagd op hij liever nog wat met zijn Lego speelde of naar TV wou kijken voor hij ging slapen– resoluut voor de lego koos.
(En papa vindt de lego ook best leuk natuurlijk.)
(Niet dat zijn ander speelgoed blijft liggen, want de auto’s kunnen al die blokjes aanvoeren.)