Quadrat is –om met de deur in huis te vallen– de nieuwsbrief van Franke & Heidecke.
—
(Even wat achtergrondinformatie, die u gerust kan overslaan.)
Tenzij u zich toegewijd bezig houdt met fotografie (pakweg als fotograaf of collectioneur) –of een zekere leeftijd hebt bereikt– is de kans groot dat geen van deze beide namen u bekend in de oren klinkt. Die kans vergroot lichtjes als ik u erbij vertel dat Paul Franke en Reinhold Heidecke de oprichters zijn van Rollei, een Duits bedrijf dat onberispelijke maar verschrikkelijk dure analoge camera’s maakt. Rollei zelf werd aan het begin van deze eeuw opgekocht, teruggekocht, en uiteindelijk opgesplitst in een aantal subbedrijven. Eén daarvan maakt rolleifilm, een ander maakt nog steeds fototoestellen met de merknaam Rollei(flex), maar onder de bedrijfsnaam Franke & Heidecke. Volgt u nog?
Het meest bekende toestel uit de Rollei-stal is waarschijnlijk de Rolleiflex, een twin lens reflex (TLR) camera, bestaande uit twee vaste lenzen, eentje om door scherp te stellen, een tweede waardoor de eigenlijke foto genomen wordt. Deze manier van werken heeft als voordeel dat er zich geen spiegel bevindt tussen de zoeker en het negatief (zoals bij de analoge SLR en de digitale fototoestellen als de Nikon D300 en de Canon 5D). Bij het maken van een foto klapt zo’n spiegel naar boven, dat zorgt voor trillingen, wat dan weer voor bewegingsonscherpte kan zorgen.
Wie denkt dat Franke & Heidecke enkel oudbollige analoge camera’s maakt, moet maar eens een blik werpen op de Hy6, een autofocus middenformaat camera die ontwikkeld werd in samenwerking met Sinar om zowel analoge als digitale backs te gebruiken. Over de prijs van zo’n toestel zullen we het even niet hebben.
—
Terug naar Quadrat. Het magazine wordt samengesteld door Urs Bernhard, een Zweeds fotograaf. Voor de eerste nieuwsbrief, Portrait (PDF, 12 MB), bezocht hij Steve Pyke en Inta Ruka. Pyke kent u misschien van zijn werk voor en met Peter Greenaway; hij is momenteel vast fotograaf voor The New Yorker. Beide fotografen werken vanzelfsprekend met Rollei(flex) camera’s.
Het resultaat van de eerste nieuwsbrief is redelijk traditioneel, een beetje voorzichtig en met weinig kwaliteit in de bindteksten.
(Mamiko Konishi, Full Bloom & Toshihiro Oshima, Vivre III)
Voor de tweede nieuwsbrief, Urban poetry (PDF, 5,9 MB), trekt Bernhard naar Japan, waar hij Mamiko Konishi (clarice & simon op flickr) en Toshihiro Oshima (TommyOshima op flickr) opzoekt. Beide fotografen zijn zo goed als onbekend in het Europa en de Verenigde Staten, maar genieten redelijk wat bekendheid op flickr, mede door de revival van analoge fotografie en de TLR toestellen (zoals de Rolleiflex) in het bijzonder.
De bindteksten blijven erm… weinig geïnspireerd, maar de nieuwsbrieven zijn zeer de moeite om te downloaden. Bovendien ben ik redelijk enthousiast over dit initiatief, dat toont dat een bedrijf zoals Rollei –sorry: Franke & Heidecke— behoorlijk mee kan zijn met de tijd. Bernhard laat zich met zichtbaar genoegen door zijn collega-fotografen portretteren, en dat voegt alleen maar toe aan de charme van de nieuwsbrief. Gaat dat zien!
Ik kende de twee fotografen al. Via Flickr natuurlijk.
Nog altijd ongelooflijk content van m’n rolleiflex … Uit de jaren ’60 en doet het nog steeds perfect.
Maar het is me als trouwe lezer volledig ontgaan dat je een rolleiflex bezit.
Wat is er met de Mamiya gebeurd?
De Yashica TLR is thuis (net zoals de Mamiya, maar dat is een SLR). De Rolleiflex heeft een ingebouwde lichtmeter, de Yashica niet, en dan was de keuze gauw gemaakt…
(Al heb ik ondertussen mijn lichtmeter laten meebrengen door de schoonouders, die een tijdje geleden op bezoek kwamen.)
Hazo!
Een tweedehands model op het web gekocht? Mijn rolleiflex bevat trouwens ook een lichtmeter.
aha, nog eens wat fotografiegerelateerde inhoud, twerd tijd ;o)