Eight strangers go into a locked room for clinical trials on a new drug that gives them superpowers.
Regisseur: Robert Mond
Schrijver: Robert Mond
Met: Paul O’Brien, Charlotte Nicdao, Emily Wheaton
IMDB
Maar allez. Zoveel potentieel, heletegans om zeep geholpen door één personage: Giggles (Frank Magree). Het karikaturaal gezeik van Giggles kiepert de film zonder meer de vuilbak in. Waar Giggles in het begin even voor een aanvaardbare –maar nog steeds zeer irritante– hyperbolische karikatuur van een neanderthaler staat, doet hij voor de rest van de film niets anders dan op uw zenuwen werken.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=8xt1pR03x-w&w=560&h=315]
De premisse is nochtans interessant: acht mensen nemen een pil die hen nietsvermoedend super powers geeft, en ze weten niet hoe ze daar mee moeten omgaan. Ze werken zichzelf en de andere in de verdoemenis, ze worden jaloers op elkaars krachten, etc.
Er zitten zoveel kansen in de synopsis, maar het wordt helaas niet uitgewerkt. Hopelijk maakt iemand hier nog eens een deftige film van. Misschien had Mond het scenario aan iemand anders moeten overlaten?