donor

Daar sta ik nu eens volledig achter: Elke burger moet verplicht antwoorden of hij donor is of niet.

Wie zijn elektronische identiteitskaart afhaalt, krijgt meteen de vraag of hij al dan niet orgaandonor wil zijn bij overlijden. Het antwoord wordt dan geregistreerd op de identiteitskaart. Dat is wat CD&V-senator Erika Thijs voorstelt in een wetsvoorstel dat ze volgende week in de Senaat indient.

Momenteel wordt ervan uit gegaan dat iedereen voor orgaanstransplantie in aanmerking komt, tenzij daar uitdrukkelijk verzet tegen werd aangetekend. In principe. Want de naaste familie kan nog steeds weigeren om organen te laten wegnemen bij het familielid (en heel vaak wordt van dat recht gebruik gemaakt).

De vraag is natuurlijk ook of de verplichte registratie het aantal donoren zal doen toenemen, want, ze mochten we gisteren in DS nog lezen: Tegenover elke geregistreerde donor van organen staan zes landgenoten die zich daartegen uitdrukkelijk verzetten.

Al is die kans niet onbestaand dat het aantal donoren toeneemt. Momenteel (vernemen we uit datzelfde artikel gisteren) zijn er slechts 30.748 geregistreerde donoren, tegenover 191.307 uitdrukkelijke weigeraars, wat betekent dat slechts 2% van de bevolking zich over het donorschap heeft uitgesproken. Dat levert een potentieel van 98% op, waarbij momenteel (en dat staat min of meer vast, gezien het tekort) het gros van de tansplantaties door de familie wordt geweigerd.

Een voorafgaandelijke (verplichte) registratie zou daar verandering in kunnen brengen, zo vindt Senator Erika Thijs, want De nabestaanden worden dan niet meer op zo’n moeilijk moment met die vraag geconfronteerd. Nabestaanden reageren vaak emotioneel op dat moment en er gaat veel tijd verloren wat cruciaal is bij orgaantransplantatie.

(Laat hier nog maar eens bij opgetekend staan –voor het stof mij weer rond de oren opwaait– dat ik mij niet uitspreek over voor of tegen, maar wel dat net die beslissing door de potentiële donor zelf moet worden gemaakt, niet door de nabestaanden.)