het ziet ernaar uit dat we net op tijd door het park gewandeld zijn. gisteren op weg naar de maria magdalena tentoonstelling in het msk passeerden we het kleine vijvertje langs de kant van de charles de kerkhovelaan (met de ‘grot’). volledig dichtgevroren (op een groot gat na, voor vogels en vissen). sterk genoeg om mijn (springend) gewicht te dragen, dus zeker goed genoeg voor henri, die nu gefascineerd op het water kon lopen en glijden. en door/in het ijs plots een verkeersbord zien. (en wat waarschijnlijk een stuk of wat bevroren/ingevroren condooms waren.)
de tentoonstelling viel mee (geen hoogvlieger) –henri was gefascineerd door de levensgrote ‘pop’ van berlinde de bruyckere (wilde haren)– vooral de permanante collectie is best de moeite waard (de ingang is gratis voor gentenaars).
we wilden eigenlijk ook nog eens naar het smak (aan de overkant), voor de tentoonsteling over fabre, maar henri had genoeg museum voor 1 namiddag.
staat dus nog op het verlangenlijstje (samen met het designmuseum).
(op de terugweg zijn we langs de grote vijver aan de parklaan gegaan, maar daar stond een bordje ‘verboden het ijs te betreden’, dus hebben we ons daar maar aan gehouden.)