We zijn vandaag lang in ons bed blijven liggen. Pas om acht uur zijn we opgestaan, omdat we toch zeker ons bij-de-prijs-van-de-kamer-inbegrepen ontbijtbuffet niet wilden missen. We troffen echter niet de ons gewoonlijke zon, maar een gestage regen. De enige die een regenvest had, was Henri, en de enige die geen waterdichte schoenen had (zo was gisteren in de kniehoge sneeuw gebleken), dat was ik.
Onze eerste stop na het ontbijt was een sportwinkel, om aan dat euvel te verhelpen. Op het gebouw aan de overkant stond “Apple Store, now open!” naar ons te schreeuwen, dus liepen we ook daar maar even binnen. We waren op zoek naar zo’n iPad, maar alle Apple Stores die we tot dan toe hadden gekruist, waren uitverkocht. Deze was gewoon toonbank in een Best Buy in Redding, waar we tot onze grote verbazing een gigantische onverkochte stapel (achter slot en grendel) aantroffen. Na een kort gesprek (“Hi, would you like some information about the iPad?” — “Nah thanks, we’d just like to buy one.“) stonden we tot grote verbazing van de verkoper na drie minuten terug buiten. Wie er nog één zoekt, ze liggen in Redding!
Het doel van vandaag was gewoon om tot in Eureka te geraken (het was louter de naam die ons aantrok), en de weg leidde ons langs Whiskeytown. Ook al een National Park (een National Recreational Area om precies te zijn, waar Henri zijn vijfde Junior Ranger badge binnenrijfde. In de zomer een grote trekpleister (“We get temperatures ‘round hundred.“), nu viel er niet meteen veel te beleven. Behalve het meer en de bijhorende dam eens bekijken, naar flarden van de openingsspeech (van die dam) door John F. Kennedy luisteren…
… en naar een oude mijnsite wandelen. Langs het traject vonden we twee piepkleine schuurtjes, een mijnschacht die volledig afgesloten was, en een kerkhof voor twee personen.
Onderweg naar Eureka werden we begeleid door een woelige rivier, die erg populair is bij rafters en kayakkers en andere waterratten, zo wist de meneer van de sportwinkel in Redding ons te vertellen.
Voor de rest was er vooral mist (of een laagghangende wolk, ergens op 3.000ft), wat toch voor spannend Fahrvergnügen zorgt, en regen.
Eureka hebben we in het zuiden laten liggen, want de Motel 6 die we daar op het oog hadden, was er één zonder wasmachine (en die hadden we dringend van doen). We strandden iets noordelijker, in Arcata, waar er –volgens het boekje dat we van ons eerste Motel 6 (in Beatty) hadden meegebracht– wel één was.
Helaas, ontdekten we achteraf, was vandaag zowat de slechts mogelijk dag om in Arcata te belanden. 4/20 is traditioneel de dag waarop in Arcata –een college town– Dopefest plaatsvindt. De mevrouw aan de balie was een beetje beschaamd om het toe te geven (we hebben de indruk dat de locals redelijk fed up zijn met het fenomeen), en gaf ons een kamer zo ver mogelijk van de dopeheads verwijderd. Ze hebben er zelfs Redwood Park voor afgesloten, hopelijk kunnen wij er morgen wel terecht (het was één van de redenen waarom we hierheen kwamen).
—
Whiskeytown
Een gigantsiche overloop aan de dam
Mist en de afgrond
