Parkjazz 2012

Parkjazz door Bruno Bollaert

Het Kortrijkse ParkJazz gaat binnenshuis. Het festival is verhuisd van de drukke zomerperiode naar de koudere herfst, waardoor een tent niet langer volstaat om de uitbundige festiviteiten in te laten plaatsvinden. Bovendien heeft ParkJazz een wisselwerking afgesloten met het Tourcoing Jazz Festival, dat in diezelfde periode plaatsvindt (beide steden liggen ocharme twintig kilometer van elkaar verwijderd).

Op zaterdag vindt het festival plaats in Muziekcentrum Track (vanaf 18 u.). Het Franse Jessy Blondeel Quartet opent het festival; headliner die avond is John Medeski, gekend van het trio Medeski, Martin & Wood, die u mogelijks al aan het werk hebt gezien op Gent Jazz. Op ParkJazz speelt hij solo, een waar festijn, zo hebben wij begrepen. Tussenin is er ook nog Jazz Plays Europe, dat zeven Europese topmuzikanten samenbrengt, waaronder onze eigenste Nathan Daems.

Zondag begint het iets vroeger, om 15 u., in de Kortrijkse Schouwburg. Wie WoFo plays Raymond Scott nog niet heeft gezien (waaronder helaas ondergetekende behoort), krijgt hier alweer een kans (ik zal er zeker zijn). Verder spelen ook nog het Kris Defoort Trio, en het trio Luciano Biondini, Michel Godard & Lucas Niggli. Headliner die avond (en afsluiter van het festival) is Enrico Rava’s Tribe (met Gianluca Petrella op trombone).

Tickets gaan van 14 euro (voorverkoop, -26) tot 35 euro (twee-dagenticket aan de deur); u vindt alle prijzen op de website.

ParkJazz is een heel gemoedelijk festival met mooie headliners en verrassende acts daartussen. Van harte aangeraden.

Parkjazz 2010 – dag 2/2

Vier groepen, op de tweede en laatste dag van Parkjazz 2010. Het weer was wat luchtiger, al had ik om een of andere onverklaarbare reden besloten de ganse tijd in de tent te blijven zitten. Met uitzondering van die ene keer dat ik (fantastisch lekkere) mezze ging halen. U zou kunnen denken dat ik niet genoeg kon krijgen van de grappen en grollen van Jean Blaute en Eric Melaerts, maar ik moet u teleurstellen. (EM “Ik durf het woord foef niet in de mond te nemen.” — JB “Maar het ding zelf wel.” Jaha: niveau.)

Parkjazz, Begijnhofpark, Kortrijk, BE, 03-04/07/2010 Parkjazz, Begijnhofpark, Kortrijk, BE, 03-04/07/2010

Free Desmyter (met zijn trio feat. John Ruocco) speelde free-er (no pun intended) dan we onderhand van hem gewoon zijn, en mogelijks ook iets te vrij voor het aanwezige publiek. Meestal leverde dat spannende muziek op, maar er waren ook een aantal tergende saaie momenten. Ruocco past heel mooi binnen de klankkleur van Desmyter; de muzikanten spelen coherent en met aandacht voor elkaar.

Parkjazz, Begijnhofpark, Kortrijk, BE, 03-04/07/2010 Parkjazz, Begijnhofpark, Kortrijk, BE, 03-04/07/2010

Twee jaar geleden speelden de broertjes Belmondo met Dré Pallemaerts op Jazz Middelheim. Ze leken elkaar toen niet echt genegen, en de verveeldheid die ze voor elkaar hadden gereserveerd vertaalde zich dan ook in de muziek die ze toen brachten. Gisteren was alles koek en ei, en dit was dan ook zonder meer hét concert van zondag. Samen met het concert van Catherine en Fraanje op zaterdag, waren dit zonder meer twee topmomenten. Van samenspel tot solomomenten, het klopte allemaal, en het was genieten van begin tot eind.

Parkjazz, Begijnhofpark, Kortrijk, BE, 03-04/07/2010 Parkjazz, Begijnhofpark, Kortrijk, BE, 03-04/07/2010

Het was aandoenlijk om Jean Blaute in de coulissen te zien staan, met zulk een glimlach die hij sinds zijn puberteit niet meer heeft gehad. Ook Roland Van Campenhout was speciaal voor dit optreden naar het festival afgezakt.

De stem van Mose Allison is… apart, en passend bij de inhoud. Op redelijk monotone manier en onder hergebruik van steeds dezelfde akkoorden brengt de man zijn vaak hilarische lyriek. Ik onthoud vooral die stem, en een zeer interessante versie van You are my Sunshine.

Parkjazz, Begijnhofpark, Kortrijk, BE, 03-04/07/2010 Parkjazz, Begijnhofpark, Kortrijk, BE, 03-04/07/2010

Ray Anderson’s Pocket Brass Band was een geschikte afsluiter, een waar feest. Vier muzikanten –twee koperblazers en een drummer– maakten meer herrie dan een militaire taptoe. Mensen sprongen spontaan op om een danspasje te wagen, en bij het bisnummer ging het helemaal stoelen aan de kant: de Pocket Brass Band kwam het podium af en maakte nog een enthousiaste ronde in de zaal.

Voor elk wat wils, zo leek het wel voor deze editie van Parkjazz. Goede groepen, goed weer, lekker eten, gezelligheid troef, niets leek deze editie te ontbreken. Behalve dan dat er veel te weinig volk was om er van te genieten. Het festival mag er nochtans zijn, met aandacht voor zowel nationale als internationale muzikanten, vaak met een stevige reputatie. Afspraak binnen twee jaar?

Parkjazz, op zaterdag 3 en zondag 4 juli in het Begijnhofpark van Kortrijk.

ParkJazz 2010 – dag 1/2

Het is er altijd zo gemoedelijk, op Parkjazz. Zelfs een licht overtrokken hemel kon daar niets in de weg leggen, wel integendeel, de lichte temperatuurdaling maakte het festivalbezoek des te aangenaam. Drie concerten stonden er gisteren op het programma, in een clubtent, die speciaal daartoe met gezellige tafeltjes was uitgerust. Het podium blijft relatief klein, wat ook al de sfeer ten goede komt, en de videomensen leken er toch minder opdringerig dan men van zo’n festivals tegenwoordig gewoon is. Op twee schattige retro afgeronde beeldschermen links en rechts van het podium werd het beeld geprojecteerd. Tijdens het eerste concert was dat nog in passend zwart/wit, voor de andere twee concerten schakelde men helaas over naar kleur.

Parkjazz, Begijnhofpark, Kortrijk, BE, 03-04/07/2010 Parkjazz, Begijnhofpark, Kortrijk, BE, 03-04/07/2010

Het Alano Gruarin Trio feat. Carlo Nardozza mocht de spits afbijten. Ik heb het wat moeilijk met pianist Gruarin, een ongetwijfeld begenadigd muzikant, die evenwel net dat ietsje meer mist om de druk van een trio te kunnen dragen. Trompettist Nardozza stak er alras met kop en schouders bovenuit, en het was grotendeels zijn verdienste dat dit concert een trede hoger werd getild.

Parkjazz, Begijnhofpark, Kortrijk, BE, 03-04/07/2010

Het verschil tussen Gruarin en Harmen Fraanje was dan ook groot. Het laatste concert met Fraanje liet ons met een wrange bijsmaak achter (cfr Gentblogt), maar de pianist heeft die kleine misstap meer dan goedgemaakt. De improvisaties en harmoniëen die hij gisteren uit de piano tokkelde, van begeleider tot leider, gaven blijk van vakmanschap en passie. Philip Catherine, die bij de meest gunstige beoordeling als arrogant kon worden omschreven en mede daardoor als overrated werd bestempeld, ontdooide niet alleen helemaal, maar warmde zelfs zodanig op dat ook wij uiteindelijk om de muur van afstandelijkheid heen konden om te genieten van wat de man allemaal in zijn mars heeft. Dit duo was een match made in heaven, en het concert was dan ook navenant als formidabel te omschrijven. Dit concert alleen was de kost van het entreegeld meer dan waard.

Parkjazz, Begijnhofpark, Kortrijk, BE, 03-04/07/2010 Parkjazz, Begijnhofpark, Kortrijk, BE, 03-04/07/2010

En dan was er Ramón Valle. Niet meteen ’s werelds beste redenaar, maar welk een energie achter die piano. Een perfecte afsluiter –en al zeker bij zulk een temperaturen. Het publiek was er helemaal voor in de stemming en bezorgde de man aan het einde spontaan een staande ovatie. De muziek is vooral ritmisch sterk –een percutieve piano, een stevige drum en een sterke contrabassist zorgen voor flitsende groove. Cubaan Valle speelt nochtans niet meteen Latijnse-Amerikaanse muziek, maar heeft het Cubaanse idioom slechts subtiel in zijn stukken verwerkt (de invloeden zijn wel degelijk merkbaar). Hoewel ik er niet onverdeeld van overtuigd ben dat de muziek zich op cd laat opvallen, daar, op dat moment, in die tent in Kortrijk, klonk het zoals het moest.

Parkjazz, op zaterdag 3 en zondag 4 juli in het Begijnhofpark van Kortrijk. De toegang kost in VVK € 15 (za) en € 20 (zo) of € 30 voor een combiticket. Aan de kassa kost elk ticket vijf euro meer.

Parkjazz 2010

Vroeger wisselde Parkjazz af met Middelheim, toen beide festivals nog een tweejaarlijks voorkomend fenomeen waren. Enkel het jongere Parkjazz gaat nu nog op dat tweejaarlijks elan voort, maar palmt sinds deze editie wel twee dagen op uw agenda in. Omdat de organisatie geheel door vrijwilligers wordt gedragen, zat het er niet in om het festival jaarlijks te organiseren. Een uitbreiding van het aantal festivaldagen was organisatorisch wel haalbaar.

Zaterdag 3 juli gaat het festival de intiemere toer op met Parkjazz Club. Er wordt een kleiner aantal luisteraars verwacht, die in de tot jazzclub omgebouwde tent de concerten vanop de eertse rij mogen meemaken. Om 17u speelt het Alano Gruarin Trio met Carlo Nardozza; om 18u45 treden Philip Catherine en Harmen Fraanje op; en om 20u30 begint het Cubaanse Ramon Valle Trio aan het slotconcert.

Zondag 4 juli zakt u naar Kortrijk af voor het gebruikelijke festivalprogramma. Vanaf 15u30 kan u er terecht voor Free Desmyter Trio Feat. John Ruocco (niet te missen); het Belmondo Quintet (met Dré Pallemaerts op drums); het Mose Allison Trio (de man is 83 en heeft zopas zijn nieuwe cd uit –de eerste in twaalf jaar tijd); en tot slot is er Ray Anderson’s Pocket Brass Band.

Parkjazz vindt plaats in het Begijnhofpark van Kortrijk, op wandelafstand van het Kortrijkse station. Parkjazz is ideaal voor het ganse gezin. Kinderen jonger dan 12 mogen gratis binnen; er is luisterplaats in en rond de tent, en meer dan voldoende speelplaats in de rest van het park (er is zelfs kinderopvang voorzien).

Parkjazz, op zaterdag 3 en zondag 4 juli in het Begijnhofpark van Kortrijk. De toegang kost in VVK € 15 (za) en € 20 (zo) of € 30 voor een combiticket. Aan de kassa kost elk ticket vijf euro meer.

Parkjazz: internationaal

(Zie ook deel 1: Parkjazz: nationaal)

Parkjazz: Ben AllisonBen Allison is the coming man, en terecht. De man bedrijft een hevige liefde met zijn instrument, daar midden op het podium, en de klanken die hij aan zijn stijlvolle dame weet te onlokken zouden zelfs de meest doorwinterde New Yorker laten blozen. Helaas –voor mij dan– ben ik niet meteen een fan van die New Yorkse klankkleur die perfect past in een club, maar ook dan nog mijn oren niet kan verleiden.

Jammer (voor mij, alweer), want dit was een uitstekend concert, en de organisatie had met Ben Allison een schitterende naam op de affiche en op het podium. Het publiek kon het best smaken, en dan leg ik mij daar heer gewillig bij neer. Allison had zijn groep zeer goed in de hand, en vanuit de centrale positie die hij op het podium innam, zagen we hem bedaard maar dwingend de juiste wendingen aangeven.

De cd die hij recent heeft uitgebracht (Little Things Run the World) heeft ook goede kritieken gekregen –u kan er overigens fragmenten uit beluisteren op zijn site— en ik neem aan dat hij daar redelijk uit heeft geput voor het concert.

Parkjazz: Zim Ngqawana Parkjazz: Zim Ngqawana Parkjazz: Zim Ngqawana

Zim Ngqawana: man, wat is mij dat. De groep had de TGV vanuit Parijs genomen om naar het festival te reizen, maar kreeg dat ding toch geen panne onderweg zeker? Eerst mochten ze terug naar Parijs trekken, om vandaaruit een andere trein opnieuw richting Kortrijk te nemen. Waar ze wonder boven wonder nog op tijd toekwamen voor hun optreden.

Bij ons sloeg onderhand de jetlag zwaar toe. Vooral Henri werd overmoedig, u kent dat wel, op dezelfde manier als u zegt “maar ik heb helemaal niet te veel gedronken”, was hij nog helemaal niet moe. We hebben na het derde of vierde liedje helaas afscheid moeten nemen om de voorlaatste trein naar Gent te nemen. Maar op die viertal muziekstukken hebben we zowat alles gehad wat er te krijgen viel –al is dat geen waar, werd mij achteraf verteld. Ngqawana speelt mondharmonica, fluit, saxofoon, en zingt nog ook. De stijl gaat van jazz naar etnisch-Afrikaans, van stilzitten naar wild opspringend dansen en zonder twijfel ook scanderen. Wat een afsluiter, welk een ambiance, maar toen het bisnummer werd ingezet, lagen wij waarschijnlijk al ijverig te snurken.

Parkjazz is een zeer gemoedelijk, klein, festival, dat het naar eigen zeggen weliswaar van minder bekende, maar wel kwalitatief hoogstaande groepen moet hebben. Wat Parkjazz 2008 betreft zijn ze daar alvast weer in geslaagd, en hopelijk kijkt u ook mee uit naar de editie van 2010.

Parkjazz: nationaal

Met Parkjazz is het zomers jazzfestivalseizoen van start gegaan. Helemaal zomers was het nog niet, maar dat zal alvast niet aan de muziek of de ambiance hebben gelegen. Het Begijnhofpark is heel vlot bereikbaar, ook met het openbaar vervoer, waardoor wij op amper tien-vijftien minuutjes van het station naar het park wandelden. Het festival wordt volledig gedragen door vrijwilligers, maar zoals de organisatie zondag alweer heeft bewezen, staat dat helemaal niet in de weg van een vlotte en professionele werking.

Parkjazz probeert steeds een evenwicht te vinden tussen nationale en internationale gezelschappen, en tracht –vemoedelijk ten dele daartoe door budgettaire restricties genoopt– ook minder bekende groepen op het podium te brengen. (Al kan men het Bert Joris Quartet bezwaarlijk minder bekend noemen.)

Parkjazz: RadioKUKAorkest Parkjazz: RadioKUKAorkest Parkjazz: RadioKUKAorkest

Het festival begon –ongeveer– om 15u, met het RadioKUKAorkest (feat. Ben Sluijs). RadioKUKA was onlangs nog te gast in de Gentse Hot Club, maar toen lagen wij nog zwaar onder de sloef van de jetlag, dus hebben we dat even aan ons laten voorbijgaan. De normale bezetting werd voor dit concert uitgebreid met Ben Sluijs. De muziek die ze brengen wordt vaak omschreven als kamerjazz, een stijl die elementen ontleent aan o.a. klassieke en etnische muziek. Verwacht u niet aan een saaie bedoening, de muziek is uiterst levendig en speels en wist me telkens weer van de schaarse zon buiten opnieuw de tent in te lokken. Met mij blijkbaar ook de rest van het publiek: waar de tent amper voor een vierde was gevuld bij de aanvang van het optreden, waren zo goed al alle plaatsjes bezet toen ze aan hun bisnumer begonnen.

Wie meer wil kan naar hun debuutcd teruggrijpen (Songs for Breakfast) –maar laat er nog eentje over, ik moet er zelf ook nog zien aan te raken.

Parkjazz: Bert Joris Quartet Parkjazz: Bert Joris Quartet Parkjazz: Bert Joris Quartet

Over cds gesproken, het Bert Joris Quartet bracht grotendeels werk uit hun *kuch* recente cd Magone. Een instant klassieker, en ook als u de tunes nog niet hebt gehoord, klinken ze meteen bekend. Een beetje hetzelfde fenomeen als ons overkomt met Jef Neve –van wie we ook zijn nieuwe cd nog niet hebben gehoord– maar dan anders. Als u begrijpt wat ik bedoel.

De groep was niet alleen in vorm, ze hadden er duidelijk ook goesting in. De tent bleef lekker vol, hoewel het toen nog niet was beginnen regenen. De thuisspelers hadden, kortom, de toon gezet, de schwung gesteld, de vibes gelanceerd, de voorzet gegeven, en na de pauze hadden de bezoekers eigenlijk de bal maar binnen te koppen.

Parkjazz

Elke twee jaar –afwisselend met Jazz Middelheim, behalve dan dat laatsvernoemde met ingang van dit jaar een jaarlijks wederkerend feest wordt– elke twee jaar dus, vindt ook in Kortrijk een bescheiden maar daarom niet minder gezellig jazz festival plaats: Parkjazz. Twee jaar geleden mochten wij er Jef Neve en king of cool Roy Hargrove aan het werk zien, ook dit jaar krijgen we een grote Belg en een even grote maar minder voor de hand liggende buitenlander te horen.

Parkjazz vindt plaats in het Begijnhofpark van Kortrijk, dat op wandelafstand van het Kortrijkse station te vinden is (vraag het aan Google Maps bijvoorbeeld –al moet u te voet die omweg niet maken natuurlijk).

De namiddag opent om 15 met het RadioKUKAorkest –Kristof Roseeuw, Lode Vercampt, Philippe Thuriot, en Tom Wauters– kamerjazz van aanstormend talent, heet dat op de site.

De grote Belg –al is hij de bescheidenheid zelf en vertoeft hij lange periodes in Zwitserland– speelt om 16u30. Bert Joris hoeven we echter niet meer voor te stellen, denk ik. Hij komt met Dado Moroni, Philippe Aerts en Dré Pallemaerts.

Ben Allison is hier (ik zit nog even in Seattle, remember) redelijk populair, wordt graag met Charles Mingus vergeleken, en heeft recent een cd uit gebracht (Little things run the world) die nogal goed is onthaald. Ik moet hem ier wel ergens op de kop kunnen tikken. U kan de man live beluisteren vanaf 18u.

Afsluiter is Zim Ngqawana, Zuidafrikaans fluitspeler en saxophonist die o.a. met Yusef Lateef heeft gewerkt, en dirigent was van het 100-koppig orkest dat speelde bij de inhuldiging van Nelson Mandela. Hij (Ngqawana, niet Mandela) sluit het festival af vanaf 20u.

Parkjazz is ideaal voor het ganse gezin. Er is luisterplaats in en rond de tent, en meer dan voldoende speelplaats in de rest van het park (er is zelfs kinderopvang voorzien). Een zeer geschikte opener van het jazz zomerseizoen.

Parkjazz, op zondag 6 juli in het Begijnhofpark van Kortrijk. De toegang kost € 18 (VVK) of € 22 (kassa).

concerten 200607

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch

  1. Jazzisfaction / 02-07-2006 / ParkJazz, Kortrijk / ***
    Yeah! Levende jazz, die zeer goed zijn mannetje kan staan op een podium. Iets te lang gelden, en er zit iets te veel tussen om in retrospect over te kunnen schrijven, maar ik herinner me nog dat ik het een goed concert vond. (Overigens: kopen, die CD.)
  2. Jef Neve Trio / 02-07-2006 / ParkJazz, Kortrijk / ***
    Alleen al deze eerste twee concerten maakten Parkjazz de moeite waard.
  3. Wojtek Staroniewicz Quintet / 02-07-2006 / ParkJazz, Kortrijk / **
    Hm. Ja, niet slecht, maar een beetje te licht. Het voorafgaande was vele keren beter.
  4. Roy Hargrove Quintet / 02-07-2006 / ParkJazz, Kortrijk / **(*)
    Vorig jaar had ik Roy Hargrove gezien op Middelheim (in de Dizzy Gillespie All Star Big Band), maar dit was totaal andere koek. Een beetje (te) commercieel misschien, maar zeer te pruimen, en zeer sympathieke, gedreven en op elkaar ingespeelde mensen.
  5. Carlo Nardozza Quintet / 13-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **
    Niet hun beste concert, maar zeer genietbaar.
  6. Dianne Reeves / 13-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Een geslaagde opener, waar het publiek weg van was. Al heb ik de helft gemist, toen ik na de ons gealloceerde twee (of drie?) liedjes met de andere fotografen naar buiten mocht.
  7. Robert Glasper Trio / 14-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / *
    Oooh. Ontgoocheling. Hier had ik veel meer van verwacht. Ijle, flinterdunne muziek.
  8. Kris Defoort ‘Sound Plaza’ / 14-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **
    Goed, maar weinig beklijvend.
  9. David Murray / 14-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **
    Muraay doet zijn ding, maar kon mij niet bekoren. Ik heb er amper iets van onthouden.
  10. John Zorn ‘Acoustic Masada’ / 14-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Ha! De eerste echte hoogvlieger. Wat voor omhooggevallen eikel Zorn ook mag wezen, de muziek was ronduit schitterend. Ik had het heel moeilijk om zijn persoonlijkheid van zijn ‘kunst’ los te koppelen, vandaar drie en geen vier sterren.
  11. Washington-Vann-Galland / 15-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **
    Goed, maar zowel Washington als Vann waren beter bij Opatuur, een tijd geleden.
  12. Eric Legnini Trio / 15-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Zeer goed, net wat je mocht verwachten als je de CD kent. Een beetje voorspelbaar dus, maar zeer onderhoudend.
  13. Jason Moran Trio / 15-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ****
    Schitterend concert. Sommigen vinden Moran maar een poseur (en op een zekere hoogte is hij dat ook) maar die man doet wondere dingen met jazz. Ik vond de verwerking van de samples in zijn composities zeer geslaagd.
  14. Wayne Shorter Quartet / 15-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **
    Ongeïnspireerd; slechts een verwaterde afspiegeling van concert op Middelheim, vorig jaar. Shorter raakt buiten adem, zou de krantenkop kunnen luiden.
  15. Paolo Fresu Quintet / 16-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ****
    De Italianen kwam, zagen en overwonnen. Zeer speels, veel (te veel voor sommigen) interactie met het publiek. Entertainment dus, samen met goede muziek en durf.
  16. Nathalie Loriers / 16-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Chemins Croisés begint onderhand een beetje teveel op een best of te gelijken. Tijd voor wat nieuws.
  17. Romano-Sclavis-Texier / 16-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ****
    Yeah! Dat is nog eens muziek. Herinnering gekoppeld aan herkenbaarheid en melodie. Ik had min of meer verwacht (maar ben blij dat ze het niet hebben gedaan) ergens de foto’s van Le Querrec op de achtergrond geprojecteerd te zien. Uitmuntend.
  18. Charles Lloyd / 16-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Hier had ik meer van verwacht. Het was een goed concert, maar Lloyd dwaalde over het podium als een gekastijde ezel of een kip die niet wist waar ze haar ei moest leggen. Uitstekende muziek, maar die dwaalde soms iets te ver af.
  19. Tania Maria / 17-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / 0
    Laat deze beker aan mij voorbij gaan. Een best of, met weinig drive.
  20. Ed Motta / 17-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **
    Stukken beter, maar niet geheel overtuigend.
  21. Madredeus / 17-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / *
    Ze beginnen stilletjesaan een cliché te worden. Leuk, maar na één nummer heb je het wel gehad, zowel wat betreft melodie als enscènering.
  22. Mariza / 17-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Eerder dan een doorslag van vorig jaar te brengen, stond er dit jaar een (nog) veel wervelender Mariza op het podium. Zeer goed!
  23. Uri Caine ‘Bedrock Trio’ / 18-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ****
    De anti-these van John Zorn. Een toegankelijk, communicatief man, die duidelijk veel plezier schept in zijn creaties. In tegenstelling tot wat men soms *wil* vermoeden, is Caine absoluut niet ‘(psuedo-)intellectueel’ bezig. Verschrikkelijk leuk, wat hij wist aan te vangen met samples, en hoe zijn band er iets volledig nieuws wist rond te maken.
  24. Michel Herr & Life Lines / 18-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **
    Het was goed, en degelijk, maar weinig verrassend.
  25. Madeleine Peyroux / 18-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / *
    Mat, vlak, zonder enige variatie.
  26. Toots Trio feat. Trijntje / 18-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / *
    Wat doet Toots met Trijntje? Die juffrouw heeft geen stem, maar een dun en schriel gekweel ontsnapt aan haar keel. Geen body in die stem, geen draagkracht. Jammer.
  27. Sioen / 19-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **
    Een thuismatch, die zijn muziek veel beter leit lijken dan op zijn plaat/platen. Leuk om live mee te maken.
  28. Raul Midón / 19-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Een uitstekend concert. Één man, met twee gitaren weet het publiek gedurende anderhalf uur te boeien. Zeer warm, en enorm gevarieerd. (Zijn CD, die ik achteraf heb aangeschaft, kan echter op geen enkele manier aan dat optreden tippen. Vlak studiowerk.)
  29. Dr. John / 19-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **
    Voor velen een hoogtpunt, maar het kon mij niet echt beklijven.
  30. Randy Newman / 19-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Exact wat je ervan kon verwachten.
  31. Skeemz / 20-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Compleet niet mijn ding, maar wel Zeer Goed.
  32. Sven Van Hees / 20-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **
    Te vroeg geprogrammeerde lounge muziek.
  33. Us3 / 20-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Nog minder mijn ding, maar Absoluut Zeer Goed.
  34. Sergio Mendes / 20-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / 0
    Néé! Wat doet die man daar? Een Latijnse Eddy Wally. Verschrikkelijk.
  35. Jaune Toujours / 21-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Ambiance! Heel erg aangenaam. Zou daar eigenlijk met veel genoegen nog eens een optreden van zien.
  36. Tony Allen / 21-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **
    Uneventful. Had er meer van verwacht.
  37. Chucho Valdés / 21-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ****
    Eindelijk! Toch nog een beetje jazz in het tweede gedeelde. Hoewel de man er oeuvre genoeg voor heeft, is dit niet vervallen tot een cliché best of opvoering. Heel goed. Ik heb er met volle teugen van genoten.
  38. Cesaria Evora / 21-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Wat een charisma. Deze kranige dame krijgt zonder de minste moeite de ganse tent aan haar (blote) voeten. En verdiend.
  39. Jazz Juice / 22-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / *
    Nope, dan toch maar liever Sven van Hees.
  40. Orishas / 22-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / *
    Ook geheel mijn ding niet, maar in tegenstelling tot Skeemz en Us3 was dit niet zo’n puike prestatie.
  41. Amparanoia / 22-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Was het bij Jaune Toujours al dikke ambiance, dan hoefde Amparanoia daar geheel niet voor onder te doen. Zeer leuk optreden, al was het allemaal gebracht op een happy-happy toontje (de soms schrijnende teksten ten spijt).
  42. Los Van Van feat. Juan Formell / 22-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / *(*)
    Bof. Noch koud, noch warm.
  43. Daniel Romeo / 23-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Wijs. Romeo hamert op zijn gitaar dat het een lieve lust is. Meer!
  44. The Ronny Jordan Trio / 23-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Een man die het Hammpond orgel bespeelt zoals Jimmy Smith, en een andere die aan de gitaar hangt zoals Wes Montgommery. Wat wil je nog meer.
  45. The Original Superstars of Jazz Fusion / 23-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / 0
    Haal die vergane glories van het podium. En wel liefst onmiddellijk. Dankuwel. Slapstick.
  46. Maceo Parker / 23-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **(*)
    Een goede afsluiter.
  47. Chromatic Banana / 24-07-2006 / Duvel Droomschip, Gent / ***
    Heb dit slechts vanop een afstandje gehoord, terwijl we (redelijk vlakbij) zaten te lunchen, en dit klonk Serieus Goed.
  48. Carlo Nardozza Quintet / 24-07-2006 / Jong Jazz Talent in Gent / ****
    Een van de beste concerten. Dit was de échte afsluiter van het BNRF. Wie dit gemist heeft, mag jammerend van spijt zijn haren uit het hoofd trekken.

(concerten vorige maand)