Englishing is de mode

De nieuwe linguïstische trend heet "gerunding". Om het even welk woord kunnen we van een -ing voorzien, kwestie van toch maar "Engels" te lijken. Het probleem is dat de Britten er zelf niets meer van snappen.

In Franse skioorden kom je ze tegen: mensen die op lange latten door de sneeuw glijden en dat interessante proces bestempelen als "le skating". Elke anglofiel barst nu in luid lachen uit, want "skating" (rolschaatsen) heeft helemaal niets te maken met skiën. Maar toch staat "le skating" hip en chic, en dat heeft dan weer te maken met de menselijke hang naar het creëren van trendy, interessante woorden die op -ing eindigen. Grammaticaal wordt die uitgang gebruikt om de "gerund" te vormen. "I am eating" betekent dus "ik ben aan het eten". De uitgang -ing is zeer populair, maar de manieren waarop hij (al dan niet) wordt ingezet, zijn moeilijk te beschrijven. Boxing en surfing zijn bijvoorbeeld goede Engelse woorden, maar de Fransen hebben het over le boxe en le surf . Geen sprake van ing, dus.

Footing is geen goed Engels, maar op de een of andere manier is het aan het einde van de 19de eeuw het Spaans binnengesukkeld, waar het "wandelen" betekent, in de meer sportieve versie van dat werkwoord. Dan is er pressing . In Groot-Brittannië betekende dit ooit "strijken", voor het stoomstrijkijzer was uitgevonden. In die betekenis overleeft het woord nog in het Franse straatbeeld, waar je winkels met het opschrift "pressing" (stomerij) kan vinden. Maar pressing kan in het voetbal ook "druk op iemand uitoefenen" betekenen.

De gerund wordt ook vaak gebruikt om nieuwe fenomenen te benoemen. Bullying , bijvoorbeeld, kan je ook gewoon "pesten op school" noemen. Maar aangezien we in een tijd leven waarin schoolpoorten zijn uitgerust met metaaldetectoren, gaat "pesten" al gauw flauwtjes klinken.

Dus in plaats van zelf een nieuwe term te verzinnen, lenen we er een uit de universele taal van de 21ste eeuw: het Engels. Bullying betekent in de Engelse praktijk niet veel meer dan pesten, maar het feit dat we er een term voor importeren, suggereert dat het nog een stuk erger is. Hetzelfde geldt voor pressing : het is een agressieve manier om je tegenstander uit de wedstrijd te spelen. Kortom: woorden voor dingen die ons beangstigen, of angst aanjagen in het algemeen, gaan vanaf nu uit op -ing.

Het gevolg van al dat ingen is dat de Engelse taal weer wat minder de "lingua franca" wordt. Britten die niet geregeld naar buitenlandse voetbalverslaggevers luisteren, zullen wellicht niet begrijpen waarom het elftal wordt geprezen om zijn vooroorlogse strijkgewoonten. De fijne nuance die "pesten" onderscheidt van "bullying" gaat verloren, simpelweg omdat de Britten er maar één woord voor hebben.

DeBebouwde.com in DS 21/4