Kut staat voor lul HET lidmaatschap van clubs heeft mij nooit erg aangesproken. Niettemin, sinds vorige week ben ik geprikkeld om een lidkaart aan te vragen bij www.vaginavrienden.be. Ik heb me namelijk nooit bij de vijanden van het gewaardeerde orgaan gerekend en als ik dat met een eenvoudige, hopelijk jaarlijks hernieuwbare lidkaart kan bewijzen, is dat mooi meegenomen. Je krijgt er zelfs een geinige sleutelhanger bij! Met de Vaginavrienden wil Goedele Liekens, excusez le mot , een lans breken voor de vagina. Dat is nodig, blijkens een onderzoek in opdracht van Organon, de producent van een vaginale ring. Veel vrouwen zouden zich schamen voor hun vagina, en al evenveel vrouwen zouden er weinig of niets van afweten. Nergens las ik hoe dergelijke onderzoeken gebeuren, terwijl de methode me belangrijk lijkt. Ik ontmoet behoorlijk wat vrijgevochten en zeer mondige vrouwen, voor wie seksuele onzekerheid iets is wat enkel bij derden voorkomt. Maar stel dat iemand hen tot staan brengt midden op de stoep, zich voorstelt als komende van de planeet Organon, en vervolgens allerlei vragen over hun geslachtsorgaan begint te stellen, dan zouden zij dat van de weeromstuit prompt weer schede gaan noemen. Moeten vrouwen anders gaan aankijken tegen hun vagina? Volgens mij brengt dat vooral rugklachten mee. ,,Ik ben tante vagina niet", zei Goedele in deze krant en ik wil mezelf dan zeker niet tot nonkel lul bombarderen. Maar bij het lezen van al die kolommen over vagina's voelde ik spontaan iets opwellen. Vrouwen zouden zich onheus behandeld moeten voelen omdat het woord 'kut' stilaan een scheldwoord is geworden. Iets wat we slecht vinden, noemen we kut, dus daar gaat het zelfrespect, volgens de regel van het kind en het badwater. En mannen? Die hebben leuke woordjes voor Het Hunne, zoals piemel. Niet om lullig te doen, maar dat vind ik nu een klote-opmerking. Mannen vinden piemel en plassertje geen leuke woorden. Het zijn woorden die werden uitgevonden omdat we bij de start onzer levens nu eenmaal moeten leren richten. Om later geen figuur te slaan. Als die behendigheid een keer is verworven, horen moeders dergelijke woorden op te bergen tot de geboorte van een volgende zoon. Toe maar, vrouwen hebben ook leuke woorden voor daar beneden. Niemand minder dan Jeroen Brouwers heeft ze ooit ,,hun tussenbenigheidje'' aangereikt. Als ze dat laten liggen, kunnen wij het ook niet helpen. Vrouwen spreken vaak liefkozend over hun kutje, er schuilt weinig agressie in het woord poesje, en wat is er overigens mis met vagina? Vagina is een mooi woord. Ik zou mijn kat Vaginaatje hebben genoemd, ware het niet dat je last krijgt met de buren als je haar probeert binnen te roepen. Mogen wij ons heel even op onze pik getrapt voelen als Goedele praat over hoe mannen omgaan met hun geslachtsorgaan? Het lijkt wel alsof jongens zelden zonder liniaal de douche worden ingestuurd. Alsof het vergelijken van elkaars geslachtsdeel meer van onze jeugd heeft gevergd dan kwartetten, bikkelen, Brut for Men en Star Trek samen. Het zal wel waar zijn dat veel vrouwen niet met hun vagina te koop lopen, maar geloof me vrij: ook in menige mannenonderbroek schuilt herenleed. OkŽ, een woord als schaamlippen mag je niet in leven houden. Maar jongens hebben ook een schaamstreek. Mannen hebben schaamhaar. Ik heb de tijd nog meegemaakt dat vrouwen er ook hadden. Mij stemt het droef dat sommige meisjes vandaag nog wordt geleerd dat het aanraken van een vagina 'vies' is. Men moet er voorzichtig mee omspringen tijdens het gebruik van het openbaar vervoer, maar verder: niets mis mee, meiden. Alleen: het aanraken van de penis wordt in Vlaamse huishoudens ook niet echt aangemoedigd. Een onderzoek wees uit dat ,,slechts zeven procent van de vrouwen even gemakkelijk over hun vagina praat als mannen over hun penis''. Lulkoek. Mannen praten onderling helemaal niet over hun penis. Laat staan gemakkelijk. Ik heb het even opgenomen met vrienden die veel broers hebben, en zij bevestigen mijn vermoeden dat ontbijtgesprekken thuis zelden uitdraaiden op conferences over nachtelijke zaadlozingen of het genadeloos vergelijken van ochtenderecties. Ik dacht even nog dat ik gewoon was ingedommeld toen ik de laatste keer met vrienden op stap was, maar eenvoudige navraag leerde dat wij het die keer inderdaad niet over onze respectieve geslachtsorganen hadden. Sterker nog. Van mijn beste vrienden heb ik nog nooit iets over hun penis vernomen. Zij niets over de mijne. Ziehier een vacuŸm. Ik ga straks eens kijken of de domeinnaam penisvrienden.be nog beschikbaar is. Iemand een idee voor een geinige sleutelhanger? Geert Stadeus is de hoofdredacteur van Snoecks 'Tegen beter weten in' verschijnt tweewekelijks op woensdag.