Ketelkoud

Onze brander kan niet goed tegen de koude. We zijn eigenlijk blij dat het al zo’n releatief zachte winter is geweest, want zodra de temperatuur dichter naar het vriespunt opschuift, verliest de verwarming al zijn cool. Om één of andere reden slaat het ding na een tijd af, niet (alleen) omdat hier in huis de juiste temperatuur werd bereikt, maar ook de waakvlam gaat uit. Definitief. Enfin, toch tot iemand van ons opnieuw naar de kelder trekt om het ding in gang te steken.

Geen paniek, we hebben hier een fantastische haard, en op een mum van tijd is het hier knusjes warm (warmer dan we het ooit met de gasbrander zetten). Voor we slapen steken we de eigenzinnigaard in de kelder nog eens aan, en dan is het meteen ook warm genoeg in de slaapkamer. We gaan er eens naar laten kijken (zeggen we al jaren).

Hebt u ook zo’n eigenzinnige verwarming?

’t Is aan mij vandaag

Ik heb een stukske van dat beest van Tessa afgepakt, denk ik. Ik ben al de ganse dag half aanwezig, ergens tussen wakker en in slaap, maar ik ga ervan uit dat het morgen verdwenen is. Slaapwel.

In de rapte

We hebben twee uur rondgelopen op de solden, vandaag, terwijl Henri bij vriend S. was gaan spelen. We hebben ons beperkt tot de aanschaf van een vier Iittala glazen (telkens in een andere kleur), die hier thuis in de loop van het voorbij jaar zijn gesneuveld (één door Tessa, één door mij, en jawel: één door Henri –niet tegelijk, nee). De winkel waar ik eigenlijk wou binnenstappen, was gesloten (voor inventaris), en voor de rest was er gewoon te veel volk.

Voor de rest worden hier verrassend veel gezelschapspelletjes gespeeld, de laatste tijd. En is Henri zot van de Neocube die hij van zijn meter N. heeft gekregen voor zijn nieuwjaar.

Boeken 201112

Nog drie boeken erbij zie, in 2011, en hoewel dat er nog steeds minder zijn dan in 2010 (en nog veel minder dan in 2009), heb ik een vermoeden dat het wel een goed leesjaar geweest is. Ik zal dan misschien toch maar eens een overzicht moeten maken. (En vooral: opnieuw meer tijd in boeken steken, en minder in films.)

  1. The Art of Cello Playing: A Complete Textbook Method for Private or Class Instruction / Louis Potter Jr. / 1972
    Broertje (of zusje) van The Art of Saxophone Playing. Wreed interessant, maar een beetje abstract zonder cello.
  2. Agent 6 / Tom Rob Smith / 2011
    De superlatieven mogen uit de kast gehaald worden voor dit derde (en laatste ?) boek van Tom Rob Smith in zijn Leo Demidov reeks. De verscheidenheid aan gebeurtenissen, die allemaal met elkaar worden verbonden en de onmenselijke menselijkheid die wordt uitgebeeld, tillen dit boek tot een hoogte die men zelfs bij het veelbelovende debuut niet had kunnen verwachten. Het is hoogst waarschijnlijk mogelijk om dit boek los (dus zonder voorkennis) van de eerste twee te lezen, maar waarschijnlijk dragen die toch bij tot een beklijvender belevenis en een betere inkijk in het leven van Demidov. Sterk aangeraden.
  3. Heat Rises (Nikki Heat 3) / Richard Castle / 2011
    De Nikki Heat reeks begint met dit derde boek toch wat boven de reeks uit te steken. Richard Castle (gespeeld door acteur Nathan Fillion) schrijft de boeken vanzelfsprekend niet echt, tv-schrijver Tom Straw staat hoog op het lijstje van kanshebbers.

(boeken vorige maand)

Hot Glue Gun

Hot Glue Gun door Bruno Bollaert

We hebben ons vandaag beperkt tot het lijmpistool. Henri had daar ervaring mee van op school, waar ze ook technische vaardigheden in hun curriculum hebben (herinner u zijn spider).

Een dozijn streamlines (de pijltjes op de foto hierboven) werd onder handen genomen. In de kop werd lijm gespoten om die te verzwaren, en in het (holle) lijf werd een rietje geplakt om het te verstevigen. Uit de Nerf guns werden dan weer de air restrictors verwijderd. Het verschil is heel duidelijk merkbaar, al moet het lijf van de pijltjes misschien ook wat verzwaard worden: de kopkes gaan mooi rechtdoor, maar het lijf zwiebelt er gelijk wat achter. Zwiebelen, dat is toch een bestaand woord, neen?

Binnenkort gaan we verder op zoek naar de drukveren (zes kilo druk moet erop, heb ik te horen gekregen). Bedankt voor al uw tips!

Verboden vrucht

Fruit door Bruno Bollaert

Het is nu al de tweede keer in korte tijd dat ik dit fruit heb gegeten. Het smaakt een beetje naar raap/radijs/pastinaak en kiwi, en heeft ook een textuur die daar ergens tussen ligt. Ik ben er eigenlijk wel voor te vinden (het is alleen een beetje duur –en ik ben al vergeten hoe het heet).

Kerstboom

Kerstboom door Bruno Bollaert

Twee feesten ofte 24 uur later, heb ik meer groenten naar binnen gespeeld dan een gemiddelde koe op eenzelfde tijdsperiode. Maar lekker!